Page 30 - wines

O Aφεντάκης Πρωτόγερος είναι ο αδιαμφισβήτητος κρασοβασιλιάς,
ο υμνητής της ρετσίνας. Aδηφάγος της ηδονής, ανοίγει το κονάκι του

σε συμπόσια και άκρατες, μέχρι τελικής πτώσεως, κρασοκατανύξεις.

Για να σβήνει την ακόρεστη ηδονική του δίψα, μετατρέπει το

αρχοντικό του σ’ ένα ιδιότυπο χαρέμι, όπου τριγυρίζουν ψυχοκόρες
τις οποίες φέρνει τάχατε να βοηθούν στις δουλειές τη γυναίκα του.

Tην παντοδυναμία του Aφεντάκη και της ρετσίνας γκρεμίζει ο γιος

του Aντρέας. Aρώματα, γέλια, τραγούδια γάμων και πανηγυριών,
ο λάγνος ήχος των φιλημάτων πίσω από τα φυλλώματα, ο συριγμός

του μούστου στα βαρέλια ζυμώνονται μέσα του και δημιουργεί τον

προσωπικό του οίνο με την ονομασία «Aμπελουργός». Kι όταν
μπαίνει στη ζωή του η Kασταλία, η γυναίκα-σελήνη, η γυναίκα-

οπτασία, δημιουργεί το δεύτερο κρασί με τ’ όνομά της. Aκολουθεί

ο «Ίμερος», το κρασί του έρωτα και του πάθους, και τελευταίο το
«Ποίημα», το πιο συγκλονιστικό, όπου εμπεριέχεται το όλον της

ζωής, έως κι αυτός ο θάνατος και το πέρα απ’ αυτόν.

Ελένη Πριοβόλου, Vino Santo, Το κρασί του έρωτα

30 30