Page 14 - berlin

Berlin... ένα οδοιπορικό

Δεν είμαστε κλασικό ελληνικό εστιατόριο. Έχουμε δικό μας
στιλ. Το διασκεδάζουμε».

«Τι να κάνουμε; Θα κλαίμε την μοίρα μας σαν τους άλ-
λους; Έ όχι, δεν θέλω...»

Το Kreuzberg Welt Laterne είναι μια Kneipe που είχε
ανοίξει μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το 1961 το
ανέλαβε η Herta Fiedler όπου το μετέτρεψε σε καλλιτεχνι-
κό στέκι. Εκεί έκανε τις πρώτες του εκθέσεις ο ναϊφιστής
ζωγράφος Kurt Willi Müllenhaupt, ενώ από τους μόνιμους
θαμώνες του μαγαζιού υπήρξαν ο Günter Grass και ο Henri

Miller. Το 1984 αγόρασε την Kneipe ο πρώτος Έλληνας.

«Εμείς το πήραμε το 1996. Κοίταξε, οι φωτογραφίες
δείχνουν τις διαδοχικές φάσεις του μαγαζιού με το πέρα-
σμα των ετών», αναφέρει ο Κώστας.

«Εδώ που βρίσκεται το μπαρ υπήρχαν τραπέζια, πίσω
ήταν η κουζίνα, ενώ κάτω από τις σκάλες η τουαλέτα».

Τώρα το μπαρ βρίσκεται στα δεξιά της εισόδου, ενώ η
κουζίνα στον ημιώροφο. Ένα απαλό καφετί χρώμα με πορ-
τοκαλί αποχρώσεις δένει όμορφα με τα σκούρα έπιπλα.
Μερικοί πίνακες και φωτογραφίες πλαισιώνουν το λιτό
σκηνικό. Στρογγυλά τραπέζια με κεράκια και λευκά κεντητά
τραπεζομάντιλα.

Ο Αλί, μ΄ αγκαλιάζει. «Εμείς αγαπούμε Έλληνες», λέει σε

σπαστά γερμανικά. Είκοσι χρόνια στη Γερμανία. «Άσε τους
πολιτικούς. Αυτοί τι ξέρουν εκτός από συμφέροντα; Εγώ με
Έλληνες πάντα μαζί. Να έρθεις στο σπίτι να πιούμε καφέ».

Βαθουλωτά μάτια, σκαμμένο πρόσωπο, τη μισή του ζωή
την έφαγε σε εργοστάσιο μετάλλου.

«Σπουδάζω τις κόρες μου. Η μεγάλη στην Αμερική». Με
κερνά ούζο και μου σφίγγει δυνατά το χέρι. «Αδέρφια,
εντάξει;»

Durs Grünbein: εδώ ήμασταν θνητοί, εδώ είμαστε θνητοί,
εδώ θα ήμαστε θνητοί.

10