Page 14 - wines

Για να γνωρίσω το μυστήριο της ζωής

κούπας τα χείλη άγγιξα, πήλινης, φτωχιάς.
Χείλος στο χείλος μού ψιθύρισε: όσο ζεις

πίνε• τι σαν πεθάνεις δεν ξαναγυρνάς.

***

Το χθες την τρέλα αυτής της μέρας ετοιμάζει,
την αυριανή σιωπή, απελπισία ή δόξα.

Πιές, τι δεν ξέρεις από πού ήρθες και γιατί.

Πιές, τι δεν ξέρεις γιατί φεύγεις και για πού.
***

Γνωστοί του ποτού οι κανόνες, κι ορίζουν: Ποιος πίνει;

Πότε και πόσο πίνει; Κι ακόμα: με ποιον το κρασί του πίνει;
Αν τηρηθούν τα πιο πάνω, δίχως άλλο φέρνουνε γούρι,

Ότι σηµάδι σωφροσύνης το ποτό• και στου ποτέ το ποτέ οδύνη.

***
Αφού κανείς μας δεν μπορεί

το αύριο να τ’ ορίσει

γλέντα τη δόλια σου καρδιά

που η αγάπη βασανίζει.

Με το φεγγάρι πιες κρασί

γιατί κι αυτό τ’ αστέρι
θα ψάχνει αύριο να μας βρει

μ’ άδικα θα γυρίζει.

…

Αγαπημένη μου, γέμισε την κούπα που καθαρίζει το σήμερα
από περασμένες λύπες και μελλοντικούς φόβους. Αύριο.

Ε, αύριο μπορεί να είμαι ο εαυτός μου με τις εφτά χιλιάδες χρόνια του Χθες.

Ομάρ Καγιάμ

14