Page 14 - mag_116 (7)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ARTHUR SCHOPENHAUER

Ο ΚΟΣΜΟΣ

ΩΣ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Εκδόσεις ΡΟΕΣ
Στο κύριο έργο του, Ο κόσμος ως βούληση και παράσταση,

δημοσιευμένο σε πρώτη έκδοση το 1819, ο Σοπεγχάουερ εκθέτει
την φιλοσοφία του συνολικά και συστηματικά. Στα δύο πρώτα από

τα τέσσερα συνολικά «βιβλία» του έργου, αυτά που περιλαμβάνει
ο ανά χείρας πρώτος τόμος της ελληνικής έκδοσης, πραγματεύεται κατ’ αρχάς το αντι-
κείμενο, την σύσταση και τα όρια της ανθρώπινης γνώσης (βιβλίο Α'), στην δε συνέχεια

το καθ’ αυτό των όντων, την ουσία της πραγματικότητας (βιβλίο Β'). Η ανθρώπινη γνώ-
ση καθορίζεται από τις απριόρι μορφές του γνωστικού μηχανισμού του υποκειμένου και

διεξάγεται κατ’ αρχάς στο επίπεδο της εποπτείας και κατόπιν σ’ εκείνο της αφηρημένης
γνώσης. Την δε πρόσβαση στο καθ’ αυτό των όντων μας την παρέχει η άμεση εντός μας
εμπειρία της βούλησης, η οποία συνιστά την μεταφυσική ουσία της πραγματικότητας.

Το Ο κόσμος ως βούληση και παράσταση συγκαταλέγεται, αναμφίβολα, στα μεγάλα
κλασικά έργα της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, με μεγάλη επιρροή σε όλους τους τομείς της
ανθρώπινης διανόησης. Ενσωματώνει εντός του μεγάλο μέρος της πρότερης φιλοσοφι-

14 κής παράδοσης και αποτελεί το ίδιο, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα, πολύ σημαντική πηγή
της σύγχρονης φιλοσοφίας.

ARTHUR SCHOPENHAUER
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΜΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ

Εκδόσεις ΡΟΕΣ
Στην πραγματεία του αυτή, ο Σοπεγχάουερ υποστηρίζει ότι το θε-
μέλιο της ηθικής είναι η συμπόνια. Αυτή συνιστά το, κατά την άπο-
ψή του, αυθεντικά ηθικό ελατήριο των ανθρώπινων πράξεων, το

μόνο που διαφοροποιείται τόσο από τον εγωισμό, ο οποίος έχει
ως σκοπό την ικανοποίηση των ιδίων επιθυμιών, όσο και από την

κακία, η οποία έχει ως σκοπό τον πόνο του άλλου. Η ηθική αυτή
της συμπόνιας αντιδιαστέλλεται προς την καντιανή ηθική του δέοντος, την οποία ο Σοπεγ-
χάουερ υποβάλλει σε ενδελεχέστατη κριτική. Έσχατο θεμέλιό της αποτελεί η μεταφυσική

θέση του φιλοσόφου ότι όλα τα όντα, παρά τη φαινομενική διαφορετικότητά τους, κατ’
ουσίαν ταυτίζονται.

Η πραγματεία Περί του θεμελίου της ηθικής συγκαταλέγεται στα «μικρά» εκείνα συγ-
γράμματα του Σοπεγχάουερ που πλαισιώνουν το κύριο έργο του (Ο κόσμος ως βού-
ληση και παράσταση), που συμπληρώνουν και αναπτύσσουν μια ορισμένη εκάστοτε

θεματική η οποία, στο κύριο έργο, παρουσιάζεται συνοπτικότερα. Καθώς προοριζόταν
για να υποβληθεί σε διαγωνισμό, πραγματεύεται το αντικείμενό της κατά τρόπο ιδιαίτερα
εύληπτο και χωρίς ρητή αναφορά στη μεταφυσική του διάσταση. Συνιστά έτσι ένα από τα

κλασικά έργα για το ζήτημα αυτό, μια επίκαιρη και σήμερα απάντηση στο κεντρικό πάντα
αυτό φιλοσοφικό ζήτημα.