Page 42 - mag_73
P. 42
ΑΣ φΙΛΟΣΟφΗΣΟΥμε…
δρόμο της εμπειρίας και της αίσθη- λαδή ούτε να συλλάβεις κάτι που
σης» για τη γνώση και την αλήθεια. δεν υπάρχει, ούτε να εκφράσεις με
Και τι μας προτείνει; Μας προτεί- λόγο ή με θεωρία ή με κάποιες έν-
νει να στοχαστούμε πάνω «στο Εί- νοιες το μη υπάρχον. Άρα, λοιπόν,
ναι», «στο Ον» και την ουσία του, αφήνεις έξω από την οπτική σου
γιατί εκεί θα βρούμε τη γνώση και τον δρόμο της πολλαπλότητας, της
την αλήθεια. Για να το τεκμηριώ- αίσθησης, της αντιφατικότητας,
σει, ακολουθεί την άτοπο απαγω- των αισθήσεων, των εμπειριών,
γή. Αφού απέρριψε το δρόμο της και τον δρόμο του «μη Όντος» και
αισθητηριακής εμπειρίας, απορρί- σου μένει ένας μόνο δρόμος, ο
πτει στη συνέχεια και την έννοια δρόμος «του Είναι» ή «του Όντος»:
του «μη Όντος», «του μη Είναι», ως «ένας πια μόνο λόγος για οδό απο-
αδιανόητη. Γι’ αυτόν τον δρόμο, μένει, ότι είναι. Αυτός είναι ο δρό-
λέει ο Παρμενίδης, « … σε βεβαι- μος της πειθούς, γιατί την αλήθεια
ώνω, είναι ατραπός ανεξιχνίαστη· ακολουθεί». «Το μόνο που ξέρω εί-
γιατί ούτε θα μπορέσεις να μάθεις ναι ότι είναι —ως έστιν.» Αυτό εί-
42 το μη ον —πράγμα άπιαστο— ούτε ναι το πραγματικό ερώτημα για τον
να το εκφράσεις». Δεν μπορείς δη- Παρμενίδη.
