Page 41 - mag_73
P. 41
του Γεράσιμου Γεωργάτου
Ο ΠΑρμενίδης
ως Αντί-ηρΑκΛείτΟς
Ο Παρμενίδης πρέπει να ήταν είτε είναι το ίδιο και όχι το ίδιο, και ότι
σύγχρονος είτε λίγο μεταγενέστε- σε όλα υπάρχει και αντίθετος δρό- 41
ρος από τον Ηράκλειτο. Το ποίημά μος».
του αποτελεί σαφώς μια απάντη- Πρόκειται για άμεση αναφορά στη
ση απολύτως αντίθετη στους ηρα- σκέψη του Ηράκλειτου. Αυτό που
κλείτειους στοχασμούς. Χρησιμο- απορρίπτει ο Παρμενίδης είναι η
ποιώντας φιλοσοφική ορολογία, αντίληψη ότι στα πράγματα υπάρ-
θα λέγαμε ότι ο Ηράκλειτος είναι χουνε πάντα δύο πλευρές, η πλευρά
ο φιλόσοφος «του Γίγνεσθαι», της η φανερή και η κρυφή, όπως έλε-
συνύπαρξης των αντιθέτων, της δι- γε ο Ηράκλειτος, η ανηφόρα που
αρκούς μεταβολής, ενώ ο Παρμενί- ταυτοχρόνως είναι και κατηφόρα.
δης είναι ο φιλόσοφος «του Είναι», Είναι ο ίδιος δρόμος, δεν είναι
του όντος, της απόλυτης ακινησί- δύο δρόμοι κατά τον Παρμενίδη.
ας. Λίγο πιο συγκεκριμένα. Λέει ο Αντιλήψεις όπως του Ηράκλειτου
Ηράκλειτος σε ένα απόσπασμά του: είναι η απόρροια της πίστης στην
«Σύνολα όλα και όχι όλα· συναρ- εμπειρία μας, που είναι όμως πά-
θρώνεται και διαχωρίζεται, συναρ- ντα διφορούμενη. Ένα σπίτι είναι
μόζει και διαφεύγει· από τα πάντα και ωραίο και άσχημο, για τους μεν
προέρχεται το ένα, και από το ένα ωραίο και για τους δε άσχημο, άρα
τα πάντα». Και απαντά ο Παρμενί- δεν υπάρχει μία σαφής απόφανση
δης ότι πλανώνται αυτοί «που πί- για την ουσία των πραγμάτων. Γι'
στεψαν ότι το είναι και το δεν είναι αυτό ο Παρμενίδης απορρίπτει «το
