Page 34 - mag_92

εκπΑΙδεΥΣη

Ιδέ ο δάσκαλος

όντα εκεί, ώστε από την ευγλήνη τα μαλάκια και τα χορδωτά

να υψωθούν στον άνθρωπο της Αλταμίρας. Και από τον πρω-

τόγονο των σπηλαίων στον αστροφυσικό και τον κοσμολόγο.

Για να σπουδάσουν οι τελευταίοι το σύμπαν, να το φωτίσουν,

και να το εξηγήσουν. Ωσόπου μια μέρα να φτάσουμε στο ση-

μείο να ειπούμε:

Αυτός είναι ο κόσμος. Και ο νους του ανθρώπου έφτασε να τον

κατανοήσει. Με την κατανόηση αυτή συντελέστηκε ταυτόχρο-

να του σύμπαντος ο καταξιωμός και η δικαίωση.

Και θυμηθείτε: ο Νεύτων, ο Χάμπλ, ο Άϊνστάιν και οι άλλοι

που μίλησαν στο τηλέφωνο με το θεό ήσαν όλοι τους δάσκαλοι.

Έτσι ορίζεται ο λόγος και η τιμή του δάσκαλου.
34
Το τιμολόγιο όμως με το οποίο κοστολογούν το έργο του οι

εξουσίες και οι αρχές πρώτα και ύστερα το άκριτο πλήθος εί-

ναι αλλιώτικο. Αλλοίμονο! Άχρηστο για τις εφορίες.

Περιγράφω το σημείο που κράτησε η ακηδία, η παραχάραξη, η

στρέβλωση, η τυποποίηση, ο ευτελισμός. Και κάμανε το κακό.

Έτσι, ενώ η δουλειά του δασκάλου είναι να τεχνουργεί ανθρώ-

πους· ενώ αναλώνεται τίμια να ετοιμάζει πλάσματα που θα

ζήσουν όχι στη φύση αλλά στον πολιτισμό, όχι στη ζούγκλα

αλλά στην πόλη· ενώ όλοι οι άνθρωποι που πλάθει ο δάσκαλος

κάνουν ο καθείς το δικό του επάγγελμα, και είναι ο καθείς

μια ψηφίδα στο ενιαίο ψηφιδωτό της οικονομίας της αγοράς

της πολιτείας, εμείς με τον καιρό εχάσαμε τον ιδρυτικό χα-

ρακτήρα της λειτουργίας του δάσκαλου. Και τη δουλειά του

την επήραμε σα μία από τις πολλές δουλειές των ανθρώπων.

Ένα επάγγελμα ρουτίνας. Μια μονάδα εργασίας όμοια με τις