Page 26 - mag91

Το ΑλφΑΒήΤΑΡι Τής ζωής

έ(ψιλον)

όπως ευγνωμοσύνη

Σε μια περίοδο που η κοινωνία ταράζεται και (συν)θλίβεται

από πολλά, κάτι με σπρώχνει να δω, να ψάξω και να ανα-

ζητήσω αν υπάρχει κάτι θετικό, κάτι που να δίνει ελπίδα.

Η λέξη που διαλέγω αυτή τη φορά είναι η ευγνωμοσύνη.

Μέσα σε όλα τα στραβά, υπάρχει και αυτή η λέξη και κάπου

πρέπει να την εντοπίσω γύρω. Το λεξικό λέει πως ευγνω-

26 μοσύνη είναι η «αναγνώριση από κάποιον της ευεργεσίας

που του έκανε κάποιος άλλος, καθώς και η έντονα φιλική

διάθεση προς αυτόν». Ομολογώ ο ορισμός δεν με καλύπτει.

Δεν καλύπτει αυτό που αισθάνομαι ως ευγνωμοσύνη. Και

αυτό είναι που θέλω να περιγράψω εδώ.

Είμαι σύμφωνη με τον ορισμό ως προς Είναι η ευεργεσία και ευλογία, άρα και

το κομμάτι της ευεργεσίας. Ναι, η ευ- ευγνωμοσύνη, που έρχεται από κατα-
γνωμοσύνη έχει την αναγνώριση της στάσεις δύσκολες. Αν με ρωτάγατε, η

ευεργεσίας. Όμως δεν με ικανοποιεί απάντησή μου θα ήταν ότι δεν θέλω τις
και δεν υπάρχει στον ορισμό ο τρόπος δυσκολίες... Ποιος θα τις ήθελε άρα-
που έρχεται αυτή. Η ευεργεσία είναι η γε; Όμως, αυτό που διαπιστώνω είναι

αναγνώριση ωφέλειας από κάτι. Κάτι ότι τελικά και αυτές έχουν μια κάποια

συμβαίνει και με κάνει να νιώθω πως χρηστικότητα, αρκεί να είμαστε σε
η ζωή μου βοηθιέται και βελτιώνεται. επαγρύπνηση και με τα “μάτια ανοι-
Είναι αλήθεια αυτό! Έτσι είναι και αλί- χτά”, έτοιμοι να αναγνωρίσουμε αυτά

μονο αν δεν ήταν. που προσφέρουν.

Υπάρχει όμως και άλλη μία εκδοχή. Ανατρέχω νοερά στην περίοδο που,
Ίσως κάπως πιο “κρυμμένη” ή αθέατη. ακόμα δεν έχουμε τη σιγουριά ότι έχει