Page 22 - mag91
P. 22
υΓειΑ ΨυΧολοΓιΑ
ΕΚΦΡΑΣΗ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
ΜΙΛΑ!
ούτε τον άλλο)
Ωστόσο αυτό αλλάζει προς όφελος και
των ατόμων. Η λογική είναι πάντα πα- 4) Διαθέτουμε χώρο μέσα μας για να
ρούσα, αλλά αρχίζουμε να αναγνωρί- ακούσουμε τον άλλον χωρίς αμέσως
ζουμε την σημασία της συναισθηματι- να τον διακόψουμε, ή να βιαζόμαστε
κής αναγνώρισης και έκφρασης. Έτσι, να πούμε τα δικά μας (βλέπε το άρθρο
σήμερα, η συναισθηματική νοημοσύνη μου για την δύναμη της ακρόασης στην
(στην οποία ανήκει και η αναγνώριση επικοινωνία).
αλλά και το μοίρασμα συναισθημάτων)
θεωρείται μία από τις σημαντικότερες 5) Η συζήτηση, δεν ανασύρει όλα τα
αρετές για την πρόσληψη κάποιου στε- προβλήματα του παρελθόντος στο σή-
λέχους σε μεγάλη εταιρεία. μερα. Κανένας δεν είναι ακριβώς το
ίδιο πρόσωπο που ήταν πριν από χρό-
Τα οφέλη όταν μιλάμε επί της ουσί- νια, πόσο μάλλον μέσα σε μία δυναμι-
ας είναι μεγάλα. Τόσο για μας τους κή σχέσης που συνεχώς αλλάζει.
ίδιους, όσο και για τις σχέσεις μας με
22 τους άλλους. Η αναγνώριση των συ- 6) Δεν υπάρχει ειρωνεία ή κοροϊδία.
ναισθημάτων και η επικοινωνία τους Αντίθετα το καλοπροαίρετο χιούμορ
σε δικούς μας ανθρώπους είναι κάτι βοηθά πολύ, καθώς ελαφρύνει την
εξαιρετικά ανακουφιστικό και είναι ατμόσφαιρα και ξεκουράζει όταν γίνε-
στοιχείο επικοινωνίας που βοηθά ται με μέτρο.
στην προσέγγιση με τον άλλο.
7) Δεν μιλάμε με υπονοούμενα, αλλά
Τα περισσότερα προβλήματα στις σχέ- με λόγια καθαρά και σταράτα, πάντα με
σεις των ανθρώπων αντιμετωπίζονται ευγένεια κι όχι με πρόθεση επίθεσης.
όταν καταφέρνουν να μιλήσουν. Αυτή η
επικοινωνία ενήλικα προς ενήλικα έχει 8) Δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος
συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να σε μία συζήτηση.
είναι επιτυχημένη:
9) Δεν μιλάμε ασταμάτητα, αναλύοντας
1) Επικεντρώνεται μόνο στα δικά μας τα πάντα ή πηγαίνοντας από το ένα
συναισθήματα. θέμα στο άλλο. Τα πολλά λόγια είναι
φτώχεια και μπερδεύουν τον συνομι-
2) Δεν κρίνει τον άλλο. λητή! Από ένα σημείο και μετά ο συνο-
μιλητής κουράζεται, μπαίνει σε σύγχυ-
3) Δεν μιλά με υποτιμητικά λόγια για ση και παύει να ακούει. Λιγότερα και
κανέναν από τους δύο (ούτε τον εαυτό πιο ουσιαστικά και επικεντρωμένα λό-
