Page 18 - ioakim_ebook

Θυμάμαι τον ...ΒΑΣΙΛΗ ΙΩΑΚΕΙΜ

τεχνικής του, αφού διατηρεί συνεχώς αμείωτο το ενδιαφέ-
ρον του αναγνώστη και εξάπτει εύσχημα την προσοχή του.

Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ελευθεροτυπία,
Τετάρτη 18-4-1990.

Τους τελευταίους μήνες κυκλοφόρησαν αρ κετές αξιόλο-
γες συλλογές διηγημάτων και ί σως βρισκόμαστε μπροστά
σε μια νέα άνθηση της διηγηματογραφίας (που, με την ευ-
καιρία, είχε σημειώσει την τελευταία ποιοτική έξαρσή της
στο διάστημα 1982-84). Τρία προβληματι κά, αλλά πάντως
ενδιαφέροντα έργα νέων δημιουργών αξίζει να μας απα-

σχολήσουν εδώ. Με την «Ποταμούλα» (Εκδόσεις Γνώση,
Αθήνα 1989, σς. 132, δρχ 700) ο Βασίλης Ιωακείμ (γ.
1953) μας έδωσε μια σειρά σύντο μων, καλογραμμένων
διηγη μάτων, χωρισμένων σε τρεις ενότητες: Κάθε ενότη-
τα αντι στοιχεί σε μια φάση της ζωής ενός στεριανού που
έγινε ναυτικός: παιδικά χρόνια στο χωριό - περιπλάνηση
σε διάφορους τόπους - η εμπει ρία τον θαλασσινού. Δυστυ-

χώς, αυτός ο καθαρά βιο γραφικός μίτος δεν λειτουρ γεί
συνδετικά στο βιβλίο, κι έτσι τα διηγήματα των τριών ενο-
τήτων είναι τόσο ανομοι ογενή, ώστε προκαλούν κά ποια
σύγχυση στον αναγνώ στη: δεν καταλαβαίνουμε π,χ. πώς
από τις γλυκόπικρες και πότε-πότε χιουμο ριστικά δοσμένες
αναμνή σεις της παιδικής ηλικίας περνάμε στα παραμύθια

που εμπνέεται ο ναυτικός, με μεσαιωνικούς άρχοντες και
βασιλιάδες της Ανατο λής. Εκτός από αυτό, αρκετά από τα
διηγήματα πάσχουν από έναν συναισθημα τισμό και, ακόμα
χειρότερα, έναν διδακτισμό. Ωστόσο, το ύφος του Ιωακείμ
έχει αξιο πρόσεχτες αρετές: είναι λιτό, γρήγορο, ζωγραφί-
ζει κατα στάσεις με λίγες πινελιές και δημιουργεί άνετα την
κατάλ ληλη ατμόσφαιρα. Νομίζω ότι εκείνο που λείπει από

τον συγγραφέα είναι το θέμα. Επειδή είναι η πρώτη πεζο-
γραφική δουλειά του και είναι ακόμα σχετικά νέος, είναι
λογικό να του δοθεί κά ποια πίστωση χρόνου.

14