Page 13 - ioakim_ebook

Θυμάμαι τον ...ΒΑΣΙΛΗ ΙΩΑΚΕΙΜ

εμείς...» που θα λέγανε και τα κανάλια. Να πω δυο λόγια
για το Κανάλι 14 γιατί πολλοί το έχουν ακούσει και ελάχι-
στοι το έχουν δει. Όταν μπλέχτηκα στην περιπέτεια του να
είμαι ναυτικός και γνωρίζοντας την κοινωνία των ναυτι-
κών, σκέφτηκα να φτιάξω ένα περιοδικό για δημιουργία
πολιτιστικού κλίματος ανάμεσα στους ναυτικούς. Κάλλιο

να μην το σκεφτόμουνα. Από την άλλη βέβαια, ποτέ δεν
πρέπει να μετανιώνουμε για τις ενέργειές μας. Τελικά με τε-
ράστια δυσκολία βγήκαν οχτώ τεύχη. Κάναμε αφιερώματα
στον Καββαδία που αναφέραμε, και στον Δ.Ι. Αντωνίου,
και ευτυχώς όταν έγινε η βιβλιογραφία για τους δυο αυ-
τούς ποιητές αναφέρονται και τα αφιερώματα αυτά. Για την

ιστορία να πω, ότι όλα τα τεύχη υπάρχουν στο ΕΛΛΙΑ. Λοι-
πόν, πώς έγινα ναυτικός. Στις τελευταίες τάξεις του τότε
εξατάξιου γυμνασίου βρέθηκα, λόγω πατρός υπαλλήλου,
στο Αιτωλικό, δηλαδή σε παράλιο τόπο. ¨Έκτοτε «άλλαξε
εντός μου ο ρυθμός του κόσμου». Συνέβη και το παράδοξο
ότι ο μεγάλος μου αδερφός που ήταν μηχανικός αυτοκινή-
των, έφυγε στα καράβια ως κατώτερος μηχανικός. Κάθε

που επέστρεφε από μπάρκο, (μαθητής εγώ ακόμα), πήγαι-
ναν με φίλους του ναυτικούς, (ακολουθούσα κι εγώ), κι
όπως έχω γράψει κάπου: «τι Γιοκοχάμες και Μπραζίλιες,
τι Μεξικάνες και Σουηδέζες πέφταν στο τραπέζι...». Πήρα
την απόφαση να μπαρκάρω να γνωρίσω τον κόσμο και να
μαζέψω χρήματα να σπουδάσω. Να μην σας τα πολυλογώ,

27 χρονών μπήκα στο πολυτεχνείο στο Κάλιαρι. Τότε όμως
κόλλησα για τα καλά το μικρόβιο της λογοτεχνίας κι έκτοτε
ποτέ δεν θεραπεύτηκα. Τελικά, σε ηλικία, 32 χρονών πήρα
από το πανεπιστήμιο για ξένους της Περούτζια ένα πτυχίο
να διδάσκω Ιταλικά, κι έτσι έκλεισε ο κύκλος «σπουδές». Ο
κύκλος «θάλασσα» όμως παρ’ όλο που ανοίχτηκε να είναι
μικρός, ίσως να μην έκλεινε ποτέ, αν δεν έρχονταν σοβαρά

προβλήματα υγείας, και φοβερής ανεργίας. Το επάγγελμα
του ασυρματιστή καταργήθηκε δια νόμου. ‘Όμως το μεγάλο
ταξίδι στον κόσμο, (πήγα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη,
εκτός απ’ την Αυστραλία και τη νότιο Αμερική), μου άφησε

9