Page 28 - mag 122

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΚΑΊ

ΚΟΊΝΩΝΊΚΗ ΔΊΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ:
παραδοσιακές τάξεις και κοινωνικοί μετασχηματισμοί

θανώς 3000 μέτοικοι, που δεν είχαν οι αξίες που συνδέονταν µε την ικα-

το δικαίωμα για έγγειο ιδιοκτησία) νότητα αγοράς των όπλων, ίσως η
το 431 π.Χ.; Η συζήτηση του Okada Αθήνα θα έπρεπε να εξοπλίζει περι-

(2017) είναι πολύ ενδιαφέρουσα στασιακά μεγαλύτερους αριθμούς
ως προς αυτά τα ζητήματα, ιδιαίτε- εκπαιδευμένων πολιτών από όσους

ρα λόγω της άποψης ότι οι ζευγίτες οι δηλωμένοι ως διακοσιομέδιμνοι
θα ήταν µάλλον λιγότεροι από όσο άνδρες της ώστε να αντεπεξέρχεται

συνήθως υποστηρίζεται, ίσως όχι στις δύσκολες περιστάσεις των πε-
περισσότεροι από το 5%-10% των ζομαχιών. Αλλά αυτός ο τελευταί-

αρρένων της Αθήνας. Είναι ίσως λο- ος είναι ένας προβληματισμός του
γικό να υποθέσουμε ότι αν υπήρχαν γράφοντος και όχι μια τεκμηριωμέ-

τόσοι περιορισμοί, μάλιστα έπρεπε νη στις αρχαίες πηγές θέση.
να συμπεριληφθούν σε αυτούς και

Βιβλιογραφία
Humphreys, S. C. (1970). Economy and Society in Classical Athens. Annali della Scuola Normale Superiore di
Pisa. Lettere, Storia e Filosofia, Serie II, 39(1/2), 1-26.

28 Kennell, Ν. (2013). Age-Class Societies in Ancient Greece? Ancient Society, 43, 1-73.

Okada, T. (2017). Zeugitai and Hoplites: a Military Dimension of the Solon's Property Classes Revisited. Japan
Studies in Classical Antiquity, 3: 17-37.

Paillard, E. (2014). The Structural Evolution of Fifth-Century Athenian Society: Archaeological Evidence and
Literary Sources. Mediterranean Archaeology, 27, 77-84.

Rosivach, V. J. (2002). The Requirements for the Solonic Classes in Aristotle, AP 7.4. Hermes, 1st Qtr., 2002,
130. Bd., H. 1 (1st Qtr., 2002), pp. 36-47.

Smith, G. (1927). The Jurisdiction of the Areopagus. Classical Philology, 22(1), 61-79.

Ο Μαυροειδής Μαυροειδόπουλος (1967) είναι αρχαιολόγος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων
Κυκλάδων. Έχει γράψει μελέτες στο πλαίσιο των ερευνητικών του ενασχολήσεων, πριν
ακόμα από τις οποίες είδε να εκδίδεται η ποιητική συλλογή του με τίτλο Ένα Τραγούδι για
Κάθε Θάνατο (Εκδόσεις Θέμα, 1990). Στην πεζογραφία αφοσιώθηκε όταν άρχισε να την
αντιλαμβάνεται ως κατάλληλο μέσο και για τη μεταφορά της ιστορίας στα μάτια του εν-
διαφερόμενου αναγνώστη μέσω της αφήγησης. Αρχή του αποτελεί το ότι η ιστορία δεν
πρέπει να παραποιείται στο παραμικρό, ούτε καν με τη δικαιολογία της μυθοπλασίας.
Τον Δεκέμβριο 2023 εκδόθηκε το ιστορικό μυθιστόρημά του με αστυνομική υπόθεση Η
Αληθεστάτη Πρόφασις (Εκδόσεις Άνω Τελεία) και θέμα του την πρώτη δεκαετία του Πελο-
ποννησιακού Πολέμου