Page 71 - mag_107_N
P. 71
της Δήμητρας Ξενάκη
γκρίνιαζαν και ζητούσαν Χριστου- ανάλαφρη. Η πίκρα που την πλημ-
γεννιάτικο δέντρο. μύριζε μεταμορφώθηκε σε αγάπη
Η Νόννα- γερή ακόμα- προσπαθού- και στα χείλη της ζωγραφίστηκε το
σε να τις ηρεμήσει με την τραγουδι- πιο γλυκό χαμόγελο
στή φωνή της. Κι έπειτα μουρμούρι- - Λες βλακείες της είπε η κόρη της
ζε για νέες συνήθειες και ρωτούσε κυρίας. Το Χριστουγεννιάτικο δέ-
ποιος τα είπε αυτά στις μικρές. ντρο είναι έλατο.
Μέχρι που η μάνα κι ο πατέρας, - Και είσαι και κλέφτρα, συνέχισε,
βγήκαν στο κρύο και γύρισαν με μια δείχνοντας την κόκκινη κορδέλα
μεγάλη κλάρα ελιάς. Την στερέω- που στόλιζε την αλογοουρά της.
σαν όρθια με πέτρες δίπλα στο τζά- Προσγειώθηκε απότομα η Άννα. Το
κι. Κι έπειτα τους έδωσαν καρύδια όνειρο έσβησε, η κλάρα της ελιάς
και μύγδαλα. Ο πατέρας έφερε όσα κάηκε και γύρω της απλώθηκαν
κουτιά τσιγάρα είχε. Τα άνοιξε και γκρι στάχτες. Τράβηξε απότομα την
τους έδειξε πώς να βγάλουν το αση- παλιά κόκκινη κορδέλα που είχε 71
μόχαρτο από το κουτί. Μ’ αυτό τύλι- βάλει στα μαλλιά της κι έτρεξε στη
ξαν τα καρύδια και γέμισε το τραπέζι μικρή κάμαρα.
ασημένιες μπαλίτσες. Η μάνα τις βο-
ήθησε να τις στερεώσουν ανάμεσα
στα κλαδιά της ελιάς. Πριν την προλάβει η Αρετή, βγήκε
Και γέμισε η κλάρα ασημένιες μπά- από το σπίτι, σέρνοντας το παλιό βα-
λες, που έλαμπαν από τις φλόγες του λιτσάκι, που κουβαλούσε μαζί της
τζακιού και η κλάρα της ελιάς έγινε δύο χρόνια πριν, όταν ήρθε απ’ το
δέντρο ασημένιο σαν να ‘χε κλέψει χωριό.
το φως του φεγγαριού. Δεν ήξερε που πήγαινε. Η παγωνιά
Ποτέ ο αλάδωτος τραχανάς δεν ήταν της τρυπούσε τα κόκκαλα.
πιο νόστιμος. Ποτέ τα κάλαντα δεν Έτρεχε.
ήταν τόσο μελωδικά. - Να φύγω, σκεφτόταν, να φύγω μα-
Και δεκατετράχρονη Άννα είχε μι- κριά. Δεν άκουγε τίποτα πέρα από
κρύνει, είχε ξαναγίνει η Αννούλα μουσικές που πλημμύριζαν τους
που έτρεχε να πει πρώτη τα κάλαντα δρόμους. Τα δάκρυα έτρεχαν αστα-
στη νόνα. Είχε γίνει ένα μικρό γελα- μάτητα στα παγωμένα ροζ μάγουλα.
στό αγγελάκι, σαν εκείνα που είχε - Λαχανιασμένη κάθισε να ξαπο-
δει στο βιβλίο της δασκάλας. Πέταγε στάσει σ’ ένα παγκάκι. Δίπλα της μια