Page 73 - mag_107_N

«Στην πραγματικότητα,

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ κάθε αναγνώστης είναι,
καθώς διαβάζει, αναγνώστης

ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ του ίδιου του εαυτού»

ΦΕΛΙΤΣΙΤΑ Marcel Proust

Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Ο Κωνσταντίνος Καβουράκης ήθελε να γίνει αστυνομικός,
ήθελε να ζει για πάντα αγαπημένος με την Ελένη του και τα
τρία παιδιά τους, ήθελε να τον σέβονται... Μια μέρα, που

ο θυμός θα τον κάνει για άλλη μια φορά να παραφερθεί,
θα αντιμετωπίσει την αντίσταση του μεγάλου του γιου, θα
νιώσει εκδιωγμένος από το σπίτι του, και από τα Σεπόλια

θα βρεθεί άστεγος στο κέντρο της Αθήνας. Αντιμετωπίζει
τις δυσκολίες και τους κινδύνους της καινούριας του συνθήκης, αναπολεί τη ζωή
του και βρίσκει συμπαράσταση και καλοσύνη από άλλους απόκληρους. Και αν

αυτό δεν είναι ευτυχία, τουλάχιστον η Φελιτσιτά, μια ασπρόμαυρη γάτα που συ-
χνάζει στα πέριξ της πλατείας Αγίας Ειρήνης, του ζεσταίνει την καρδιά. Τα μέλη

της οικογένειάς του, όμως, έχουν το καθένα τη δική του εκδοχή για το παρελ-
θόν, το παρόν και το τι μέλλει γενέσθαι. Πέντε πρόσωπα -το καθένα με τα βάρη,
τις έγνοιες και τα βάσανά του- θέλουν να πουν τη δική τους ιστορία, το διήγημα

της δικής τους ιστορίας, που συμπλέκεται με το μυθιστόρημα της οικογενεια- 73
κής ζωής. Εξομολογητικό, γλυκόπικρο, ακαριαία τρυφερό, ένα μυθιστόρημα σαν

φευγαλέο χάδι στους ανθρώπους που ραγίζουν αθόρυβα δίπλα μας.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΦΑΚΙΝΟΣ

ΡΕΤΟΥΣ

Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ελλάδα. Αθήνα. Κυψέλη. Δώμα σε ταράτσα. Πρώτοι μήνες
του κορονοϊού. Μια γυναίκα μόνη σε καραντίνα. Παίζει
σκάκι με αντίπαλο τον Χρόνο και τα αόρατα γίνονται ορα-

τά καθώς εισβάλλει το παρελθόν. Τα πρόσωπα στην παλιά
φωτογραφία ζωντανεύουν και ζητούν εξηγήσεις. Στον κα-
θρέφτη η Ρετούς βλέπει τον άλλον της εαυτό. Σπαράγματα

ζωής την οδηγούν στην τρύπα όπου έπεσε η Αλίκη για να
φτάσει όχι στη Χώρα των Θαυμάτων αλλά στη Χώρα του Χτες, εκεί όπου σκοτει-
νά μυστικά κρύβονται σε μια κόκκινη γόβα στιλέτο, στις ανίερες ζωγραφιές μιας
επαναστάτριας Παναγίας, σε ήχους ονείρων, αινιγματικές φράσεις, ξεχασμένες
οσμές και σκόνη απ’ τη Σαχάρα, σ’ έναν «τρυφερό» Οιωνό, κι όλα αυτά υπό το

βλέμμα μιας συμμορίας παπαγάλων που αναγγέλλει παλιές καταστροφές… Και
τότε ένα μπουκάλι μ’ ένα μήνυμα μέσα του πέφτει εξ ουρανού. Από άγνωστο
ναυαγό. Σαν κι αυτήν.

Ένα μυθιστόρημα όπου ο Χρόνος μ’ ένα πινέλο στο χέρι ρετουσάρει,
ωραιοποιώντας ή μουντζουρώνοντας, τη Μνήμη.