Page 69 - mag_107_N
P. 69
της Δήμητρας Ξενάκη
Έστρωσε καλά με τα χέρι την φρε- δούλευε χρόνια εκεί - εκείνη γέλα-
σκοσιδερωμένη κόκκινη κορδέλα σε τρυφερά την τράβηξε κοντά της
κι έπειτα έφτιαξε προσεκτικά ένα και της εξήγησε πως είχε παρανο-
μεγάλο φιόγκο. Τον τοποθέτησε στο ήσει.
καλάθι όπου βρίσκονταν και οι υπό- - Το φως των Χριστουγέννων είναι
λοιποι. Κοίταξε για λίγο τους φιό- αυτό που μπαίνει μέσα μας και μας
γκους που γυάλιζαν, αναστέναξε κι μαθαίνει να είμαστε απλοί και ταπει-
έπειτα σηκώθηκε απότομα, άρπαξε νοί και να έχουμε αγάπη στην καρ-
γιορτινό καλάθι και βγήκε στον διά- διά μας, της είπε.
δρομο να συνεχίσει τη δουλειά της. Την έπιασαν τα κλάματα την μικρή.
Στόλιζαν το σπίτι σήμερα. Είχαν βγά- Η Αρετή κατάλαβε. Την αγκάλιασε
λει από την ντουλάπα τα στολίδια, τις της χάιδεψε τα μαλλιά και δεν ρώ-
γιρλάντες, τις κορδέλες, τα χριστου- τησε τίποτα. Είχε περάσει τόσα στη
γεννιάτικα τραπεζομάντηλα, τα κε- ζωή της, είχε φύγει κι εκείνη μικρή
ριά και όλα όσα χρειαζόταν για την από την αγκαλιά της μάνας της για 69
χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. να ξενοδουλέψει. Τι να έλεγε τώρα
Όταν είχε έρθει από το χωριό της, να στη μικρή; Οι παρηγοριές δεν έχουν
δουλέψει σ’ αυτό το σπίτι είχε σαστί- νόημα, δεν μιλάνε στην καρδιά ενός
παιδιού, που έχει χάσει τον κόσμο
σει. Τόσες αλλαγές και προετοιμασί-
Τα ες, για τα Χριστούγεννα! αγκαλιά και η αγάπη μπορούν να
του και όσους αγαπούσε. Μόνο η
- Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της
γιατρέψουν τον πόνο της μοναξιάς
αγάπης, της είχαν μάθει.
και της νοσταλγίας.
- Τα Χριστούγεννα είναι φως. Δεν
Χριστούγεννα χρειάζονται στολίδια. Την αγκάλιασε ακόμα πιο σφιχτά.
Της ζήτησε να την βοηθήσει να φτιά-
- Μόνο αγάπη χρειάζονται…
ξουν φιόγκους με τις κόκκινες κορ-
Εκείνη όμως, δεν έβλεπε να μεγα-
δέλες.
της Άννας μπαινόβγαιναν στο μεγάλο σπίτι. - Έλα, βοήθησε με, είπε. Σε έχω
λώνει η αγάπη ανάμεσα σε όσους
ανάγκη. Τα χέρια μου πονάνε, μεγά-
Η μικρή Άννα χάζευε τις φλόγες των
λωσα.
κεριών, καθώς τρεμόπαιζαν, παίρ-
Ξεχάστηκε το δωδεκάχρονο κορίτσι
νοντας διάφορα σχήματα… Όμως
δεν σκορπούσαν δυνατό φως. δίπλα στην Αρετή. Ένοιωσε σημα-
ντική. Έβαλε τα δυνατά της. Έφτια-
Όταν το είπε στην κυρία Αρετή – που ξε φιόγκους γεμάτους αγάπη. Της
