Page 67 - mag_107_N

του Βαγγέλη Φίλου

https://filosv.blogspot.com

Παραμονή και βράδυ Γελούσες,

Θα γράψω εγώ σ' δε γνώριζες το γολγοθά,

άγνωστους δεν έμαθες.

τοίχους Δεν ήσουν εσύ

στίχους, σε ξένα χρονολόγια θα που έφυγες,

στείλω ήταν η άλλη,

τις ευχές μου. που γέρασε.

Ξέρεις; Εσύ κατηφορίζεις

Με πήρε το παράπονο… ακόμα φοιτήτρια

Εσύ να κατοικείς εκεί, στα Εξάρχεια, 67

νέα, στη Ιπποκράτους, μοιράζοντας φιλιά και

-πως να γεράσει η γέλια.

ανάμνηση; κι εγώ αιώνες να σε Ας είναι αυτό

ψάχνω... το τελευταίο ποίημα,

ή μήπως άλλαξες οδό; να κλείσω

Δεν είναι πια τους λογαριασμούς,

Χριστούγεννα... να βγω στην αυλή...

ο τελευταίος σωτήρας Μπορεί και να ‘ρθουν

γεννήθηκε τώρα

πριν από τη σταυρωσή άλλα Χριστούγεννα,

μου. μπορεί.

Η ποιητική μου ηρωίδα, η αγαπημένη των φοιτητικών μου χρόνων, η Άννα έγινε στις αρχές
του χρόνου τέφρα κα τώρα κατοικεί στις πέρα θάλασσες.