Page 6 - berlin

Berlin... ένα οδοιπορικό

9 Νοεμβρίου 1989. Σαμπόφσκι: «αποφασίσαμε να υιο-
θετήσουμε μια ρύθμιση που θα επιτρέπει σε όλους τους πο-
λίτες της Ανατολικής Γερμανίας να βγαίνουν από τη χώρα».

Η κατάργηση του τείχους μετά από 28 χρόνια. Τα συνο-
ριακά περάσματα ανοίγουν.

Σήμερα όλα έχουν επουλωθεί με τον πιο ευφάνταστο
τρόπο. Οι αρχιτέκτονες εξάρθρωσαν την μνήμη: ένα τόσο
δα μικρό τειχάκι στην πλατεία, ενώ, πίσω ακριβώς, τα επι-
βλητικά μεγαθήρια του καπιταλιστικού ρεαλισμού.

Αμίγκο, τι πήγε αλήθεια στραβά και μας περνάνε για
παιδιά μ΄ αυτή τους την κατανόηση της ανάγκηςκαι του

κράτους τους τον αυξημένο ρόλο; Τους λίγους ελέγ-
χους κυκλοφορίας, έλεγε, τους καταφέρνουμε και μόνοι
μας αλλά τα υπόλοιπα είναι πάρα πολλά.

Απόηχος. Durs Grünbein. Χαρτογραφώ την πόλη μέσα
από το διαπεραστικό του βλέμμα. Μυστηριώδης εξιχνια-
στής ψυχής, μια άλλη εκδοχή της ίδιας πραγματικότητας:

Τούτο το πρωί τελείωσε η δεκαετία του ΄80
με αυτά τα υπολείμματα της δεκαετίας του ΄70
που έμοιαζαν όπως της δεκαετίαs του ΄60:
άγρια και νηφάλια.

Τρεις δεκαετίες με την ελπίδα στο off.

Γεννημένος στο στοιχειωμένο μέρος μίας χώρας
με σύνορα προς τα μέσα.

... το Grand Hotel εντοιχισμένο στη γυάλινη τετράγω-
νη περιφέρεια. Ενυδρείο που φυλάσσει κομμάτια του πα-
ρελθόντος. Ένα μέρος της οροφής, ραγισμένο, στηρίζεται
πάνω σε σιδερένιες κολώνες. Γύρω από το τζάμι, πίνακες

και διάφορα αντικείμενα, τα σκαλοπάτια με τους δύο κίο-
νες, το λαξευτό τζάκι. Παζλ ξεχασμένης αίγλης, ασυναρμο-
λόγητα, χαμένα από το κέντρο τους. Νεομπαρόκ και σύγ-
χρονη αρχιτεκτονική, κράμα παλιού και νέου, προσπάθεια

2