Page 88 - mag_09

ΓΑΤΟιστορίες...

της Λίνας Ιορδάνου

αγαπητά γατιά όλων των ανθρώπων αλλά και αγαπητά γατιά καθενός ανθρώπου, σας
Αγαπητή Τεκίλα και αγαπητέ Σάντο,
στέλνω αυτό το γράμμα, κάρτα δεν έχω εύκαιρη, γιατί, να, έτσι συνηθίζεται κάθε Χρι-

Ευχαριστώ που κι άλλος ένας χρόνος που φτάνει στην έξοδο, με κάνει να γελάω όταν

Ευχαριστώ για την αθωότητα και το παιχνίδι που είναι στην καθημερινότητα εκκωφαντι-
88 στούγεννα, να στέλνουμε κάρτες στους αγαπημένους, να σας πω ευχαριστώ.
έρχεστε εσείς στο μυαλό.
κά παρόντες, σε μια εποχή που δεν τα δικαιολογεί και δεν τα δικαιώνει.
Ευχαριστώ για τις αγκαλιές και τα βλέμματα τα αληθινά, την αγάπη και το ενδιαφέρον,
που τα ψάχνω στους ανθρώπους και τα βρίσκω κατόπιν μεγάλης ανασκαφής, μα σ’ εσάς

τα βρήκα αμέσως και με την αλήθεια τους υπογραμμισμένη.
Ευχαριστώ που πάντα κάποιος με περιμένει σπίτι.... που ποτέ δεν τρώω μόνη μου, κι ας
μου τραβάει αυτός ο μπαγάσας το χέρι και τη μπουκιά απ’ το στόμα, γιατί είναι λιχού-

Ευχαριστώ για τη ζέστη όταν ο καιρός ή η αλήθεια με παγώνει.
Ευχαριστώ που με κάνετε να νιώθω ότι κάποιος εισπράττει από μένα αγάπη και το επι-
δης.

Ευχαριστώ που δεν αδιαφορήσατε ούτε στιγμή όταν δεν ήμουν καλά, όταν απελπιζόμουν
στρέφει με ευγνωμοσύνη και πιο πολύ αγάπη.
ή όταν το‘βαζα κάτω... μα ευχαριστώ που ούτε στιγμή δε χάρηκα ή δε γιόρτασα το πα-

Ευχαριστώ για το κυνηγητό και για το κρυφτό που είχα από παιδί να παίξω...
ραμικρό χωρίς τη συμμετοχή σας.
Ευχαριστώ για το χάδι και την κωλοτούμπα, μα ευχαριστώ που κοιμόμαστε και μαζί

καμιά φορά, και νιώθω ένα τόσο δα χεράκι να με ακουμπάει. Ευχαριστώ και για το πρω-
ινό ξύπνημα, το άγγιγμα της μύτης με το ροζ πατουσάκι, κι ας μου πατάει κάποιος τα

μαλλιά και με ξετριχιάζει.