Page 89 - mag_09

ΚΑΤΟΊΚΊΔΊΑ

Στην Τεκίλα

και στο Σάντο

Ευχαριστώ που κάθεστε κάτω απ το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και πα-

ριστάνετε τα δώρα, πόσο γελάω Θεε μου, γιατί στ'αλήθεια είστε δώρα,
κι ας μην το ξέρετε..

Κι εσύ ρε αλητάκο... αχ, δέκα χρόνια απ’ τη ζωή μου έχασα, σ’ ευχα-

ριστώ που έζησες όταν έπεσες απ’ τον πέμπτο όροφο, άλλα είκοσι

ξανακέρδισα όταν μου είπαν οι γιατροί οτι τη γλύτωσες και θα γίνεις
καλά... τι θα έκανα χωρίς εσένα;

Ευχαριστώ για το ατέλειωτο κουβεντολόι, κι ας μην τα καταλαβαίνω
όλα, προσπαθώ πάντως.

Ευχαριστώ που δεν τρομάζετε όταν βάζω ηλεκτρική σκούπα, όταν στην
κουζίνα βάζω το μούλτι που ξεσηκώνει τη γειτονιά στο πόδι, κι όταν
89
ουρλιάζω σαν παλαβή γκοοοοοοολ όταν σκοράρει ο Θρύλος.

κάνετε σα χαζά.
Ευχαριστώ που χαίρεστε πιο πολύ απο μένα όταν στρώνουμε χαλιά και

σπίτι...
Μα ευχαριστώ που καλοδέχεστε και τους φίλους μας που έρχονται

Ευχαριστώ που δε θυμώνετε όταν σας λέω πως πάω φαγάκι από το

δικό σας στα αδεσποτάκια, μα πάνω απ'όλα ευχαριστώ που κάθε στιγ-

μή μαζί σας είναι ένα μεγάλο χαμόγελο, η πιο γλυκιά αλήθεια μέσα
η αγάπη...
στην άγρια καθημερινότητα και που όπου υπάρχετε, στήνει τσαντίρι

Καλά Χριστούγεννα

και ...το νου σας σε όλα τα ζωάκια!