Page 58 - mag_26

ΑΦΗΓΗΜΑ

Κανονικά, η πρώτη πρώτη εντολή

θα έπρεπε να είναι

ΤΊΜΑ

ΤΑ ΠΑΊΔΊΑ

ΣΌΥ

58

Και απλώθηκε παντού ένα παράπονο,

σκόρπιο και ασυντόνιστο.

Από τα εσωτερικά των διαμερισμάτων, που μετατράπη- βαιώνοντας την αρχέγονη

καν σε φωλιές αγωνίας ακούγεται, ένας πηχτός ήχος. μοίρα και καθόλου φυσι-
Τηλεοράσεις, υπολογιστές, ραδιόφωνα και τηλέφωνα, κά, τον μπούσουλα που
φέρνουν τα κακά μαντάτα, με έξαψη που πολλές φορές χάθηκε γενικώς.
μοιάζει με χαιρεκακία, που τελικά την ζούμε αυτή την Αμέσως μετά, με πλησι-
προδοσία και νομοτελιακά ακολουθήθηκε η πεπατημένη άζει μέσα απο το πηχτό
των προδοσιών και δεν παρεκκλίναμε, επικινδύνως προς ήχο, και βλέπω κατάματα
την ευτυχία. Άλλοτε ακόμα και με ωμή αδιαφορία των το πρόσωπο της ειρωνεί-

στενών ορίων της κακίας, ξαδέρφη, ακούγονται πράγ- ας και του κυνισμού που
ματα πιο οριακά,''κυρίες και κύριοι δεν σας λυπάμαι, αντί επί μισθώσει, μιλούν μέσα
για σας λυπάμαι τα παιδιά της Αφρικής'' και αυτά επιβε- στα αυτιά τα μέσα και τα