Page 59 - mag_26
P. 59
της Αννίτας Λουδάρου
http://ann-lou.blogspot.gr/
έξω, των ενοίκων των δι- του. Πως γίνεται, και μιλιά
αμερισμάτων. Καλοζωι- δεν βγάζουμε.
σμένοι δημοσιογράφοι, Η υποταγή στον κυνισμό
φανταχτεροί της εφτάψυ- και στην ειρωνεία, που
χης σόουμπιζ, πολιτικοί μας τύλιγε, είναι μαι καλή
δεινόσαυροι φορώντας απόδειξη θαρρώ, του παι-
την ειρωνεία και τον κυνι- δικού τρόπου, που επιλέ-
σμό, τους απευθύνονται, γαμε για να ξεπεράσουμε
τους διακόπτουν χωρίς τα βάσανα μας. Ο φόβος,
ποτέ να τους έχουν ακού- μας κάνει να μην μας εν-
σει, έτσι ώστε στην οθό- διαφέρει και τόσο πολύ
νη να ξαναλάμψει ένα να ακούσουμε αλήθειες
τελευταίο χαμόγελο της και να κλείνουμε τα αυτιά,
τέλειας, ολοκαίνουργιας όχι πια τόσο ερμητικά ευ-
οδοντοστοιχίας τους και η τυχώς, σε φωνές λογικής
εκπομπή να κλείσει. που ξεχώριζαν ανάμεσα 59
Aισθάνομαι την ειρω- μας. Το σημαντικό ήταν
νεία, σαν μια από τις χει- πάντα να βρεθεί ένας πα-
ρότερες κακοποιήσεις λιός ή νέος μεσίας. Τα τρο-
που μπορεί ο άνθρωπος μοκρατημένα παιδιά προ-
να υποστεί. Από παλιά σπαθούν να ξεχάσουν το
αναρρωτιόμουν πως γί- φόβο και την κακοποίηση,
νεται και η ειρωνεία δεί- μέσα στη ζεστή αγκαλιά
χνει να πληρώνεται αδρά. μιας καινούργιας αγάπης,
Πως το επιτρέπουμε και κάποτε της αγάπης αυτής
τελικά αφήνουμε να βγει της αναγνωρίζουν και κα-
τόσο μεγάλο κέρδος από λοσύνη και την θεοποιούν,
τα καταπιεσμένα μας συ- έτσι που έστω προσωρινά
ναισθήματα. Και αυτό να να μην νιώσουν ξεκρέμα-
συμβαίνει εκεί μπροστά στοι και μόνοι. Φοράς μια
στα μάτια μας, χωρίς να μάσκα, πιστεύεις το παρα-
δείχνουμε καμιά αντίστα- μύθι και νομίζεις πως θα
ση και η οθόνη πάντα να ξεχαστείς και αποκοιμιέ-
κλέινει με το απαστρά- σαι. Στην πραγματικότητα
φτον δημοσιογαρφικό για βέβαια, απομακρύνεσαι
παράδειγμα χαμόγελο, από τον εαυτό σου, την
στην απογείωση του πα- ιστορία σου και τα συναι-
θολογικού ναρκισσισμού σθήματα σου.
