Page 35 - mag_29
P. 35

του Μάκη Σεβίλογλου

                                                                                    http://www.seviloglou.gr/el/








               γλώσσα του. Οι λόγιοί μας           Με βάση τα παραπάνω, φτά-           μας. Εμείς που προτείνουμε
               τα τελευταία χρόνια πριν            νουμε ως το σήμερα, κουβα-          τους πολιτικούς μας,  και δεν
               από το 1800 συζητούσαν,             λώντας όλα ετούτα τα στραβά         είμαστε σε θέση να προτεί-
               και άλλοι ήθελαν την αρ-            και τα κουσούρια που μας χα-        νουμε  τους διανοούμενούς
               χαία γλώσσα και άλλοι τη            ρακτηρίζουν. Και για να χρη-        μας. Εμείς που δεν έχουμε
               λαϊκή. Ο Κοραής έλεγε η             σιμοποιήσω άλλη μια φορά            ενημέρωση,  που  δεν  έχουμε
               μέση χρειάζεται, η μεσαία           λόγια του ίδιου,  μεγαλώσα-         περίθαλψη, που δεν έχουμε
               γλώσσα. Και γινόταν με-             με «δίνοντας μεγάλη σημα-           μία παιδεία υποσχόμενη έστω
               γάλος καβγάς ο οποίος               σία στη φόρμα και όχι στο           μακροπρόθεσμα, την αξιοσύ-
               αποτυπώθηκε σε κείμενα              περιεχόμενο». Κάπως έτσι            νη εκείνης των προγόνων μας.
               τα οποία βέβαια σώζονται            προέκυψε και η ξακουστή ελ-         Εμείς λοιπόν, θα πρέπει να γί-
               όλα.  τελικά επικράτησε η           ληνική γραφειοκρατία, που           νουμε απαιτητικότεροι σε θέ-
               άποψη του αδαμάντιου Κο-            δεν είναι άλλο από τυπολα-          ματα παροχής παιδείας και αι-
               ραή. μεσαία γλώσσα. ςχε-            τρεία και ευθυνοφοβία.              σθητικής. Επιτέλους πρέπει να
               δόν  αρχαΐζουσα  ελληνική           Η γλώσσα λοιπόν είναι το ερ-        καταλάβουμε πως η γνώση,
               γλώσσα. Και έτσι ξεκινάει           γαλείο που μας βοηθά στην           ο πολιτισμός και η ποιότητα,
               το ελληνικό κράτος. Δη-             επικοινωνία μας με τον κόσμο,       δεν έχουν να κάνουν ούτε με
               λαδή  ουσιαστικά  μια  κα-          κι όταν  δεν κατέχουμε ικανά        εκπαιδευτικές πολιτικές, ούτε
               θαρεύουσα η οποία με τον            τη δομή και τη λογική της, το       με  την ίωση της μαζικής παρα-
               καιρό επιτείνεται, γίνεται          σίγουρο είναι πως η επικοινω-       γωγής ψευτοδιανοούμενων,                 35
               πιο αρχαϊστική.  φτάσαμε            νία αυτή  καθίσταται προβλη-        δηλ. κάθε σπίτι και δυό σπου-
               λοιπόν το 1880 περίπου με           ματική. Όλοι μας νομίζω, πως        δαγμένοι. Γνώρισα κι αγάπη-
               κορυφαίους        δασκάλους,        γνωρίζουμε την αδυναμία μας         σα σοφούς, απόφοιτους του
               μεγαλοκαθαρευουσιάνους              ως λαό, να αφουγκραζόμαστε          δημοτικού, που η δίψα τους
               – ο Κόντος κ.ά. τότε ήταν           και κυρίως να διατυπώνουμε          όμως για γνώση, τους ώθησε
               που ξέσπασε το κίνημα του           ορθά τις απόψεις μας. Αυτό          στην προσωπική αναζήτηση
               Δημοτικισμού, το οποίο              δεν μπορεί να σημαίνει τίποτ’       αυτής και τους φώτισε. Γνώρι-
               υπήρχε μεν από το 1800              άλλο, παρά ελλιπή κατοχή            σα όμως κι άλλους με πτυχία
               αλλά ήταν σαν να είχε κοι-          της γλώσσας. Βέβαια άποψή           και  διδακτορικές  διατριβές
               μηθεί. Ξυπνάει με τον Ψυ-           μου είναι πως ναι, η ελληνική       που τους σιχάθηκα, ίσως γιατί
               χάρη, ο οποίος έγραψε το            κρατική παιδεία έσφαλε και          κατάκτησαν την όποια γνώση
               ταξίδι του, που θεωρήθη-            σφάλλει συχνά, σφιγμένη στη         για να την εξαργυρώσουν.
               κε επαναστατικό βιβλίο για          μέγγενη των πολιτικών σκο-          Ας βάλουμε λοιπόν στα συρ-
               τη γλώσσα: «γράψτε στη              πιμοτήτων. Όμως, μεγάλη ευ-         τάρια μας τα κορνιζαρισμένα
               γλώσσα  του  λαού  που  μι-         θύνη φέρουμε κι εμείς,  που         πτυχία κι ας αναζητήσουμε
               λάτε». Και αρχίζει πάλι νέος        χρόνια τώρα, αρκούμαστε σε          την ολοκλήρωσή μας στα βι-
               αγώνας, όπως καταλαβαί-             ότι  μπορεί να μας παρέχει η        βλία των βιβλιοπωλείων, των
               νετε,  με τους  καθαρευου-          κατευθυνόμενη σχολική ή πα-         βιβλιοθηκών, που πιάνοντάς
               σιάνους και τους δημοτικι-          νεπιστημιακή εκπαίδευση, με         τα από τη ράχη κι ανοίγοντάς
               στές. πλεόναζαν σε μεγάλη           απώτερο στόχο την επαγγελ-          τα, γίνονται πουλιά και μας
               κλίμακα οι καθαρευουσιά-            ματική μας κατάρτιση, χωρίς         ταξιδεύουν σε πλατιούς κι
               νοι,  ενώ οι  δημοτικιστές          να φροντίζουμε ώστε το  βι-         ατέλειωτους ορίζοντες. Τότε,
               ήταν λίγοι και διωκόμενοι           βλίο να γίνει τρόπος ζωής και       ίσως, «ανεβούμε λίγο ψηλό-
               και συκοφαντούμενοι».               βασικό συστατικό στις ζωές          τερα»…
                                                                                                                Μ. Σ.
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40