Page 29 - mag_29

της Αννίτας Λουδάρου

Αγαπητέ μου συνάνθρωπε, Η Αννίτα Λουδάρου είναι ψυχοθεραπεύτρια, ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης. Μέλος του μη κερδοσκοπικού οργανι-
http://ann-lou.blogspot.gr/

σμού, της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και οικογενειακής Θεραπείας. Εργάζεται σε ατομικό και ομαδικό
άγνωστε δάσκαλε, πλαίσιο. Λάτρης του γράφειν, του σκέφτεσθαι και της ζωής, των κοριτσιών της, της εξερεύνησης της ανθρώπινης
ψυχής, του πως και του γιατί. Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορους ηλεκτρονικούς ιστότοπους. Εδώ και
δύο χρόνια διατηρεί με χαρά την προσωπικό της blog. Το πρώτο βιβλίο της "ΤΡΑΝΖΙΤ" κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις
ΑΠΟΠΕΙΡΑ

αυτής της κοινωνίας. Μην με παρεξηγείς, δεν είναι που Αυτά που αναλαμβάνεις, στην
δεν καταλαβαίνω τις δυσκολίες σου, είμαι στην ίδια βάρ- πραγματικότητα, δεν πληρώ-
κα άλλωστε με σένα. Μα θέλω να σου θυμίσω, πως είσαι νονται με τίποτα. Εσύ παίρνεις
δάσκαλος. την άγουρη ύπαρξη και με
τα χέρια σου , την αποσπάς
Εσένα δεν σου επιτρέπεται από τα εφήμερα και την το-

να διαδίδεις την απογοήτευση. ποθετείς στην διάσταση του
χρόνου. Πόσο περήφανος και
Μην μεταγγίζεις την πίκρα σου στα παιδιά. Άλλα ζητούν χαρούμενος πρέπει να νιώθεις
αυτά από σένα. Εσύ θα τους μάθεις να σκέπτονται. Όχι γι΄αυτό.
τόσο πολύ, για να διεκδικήσουν το ψωμί τους, αλλά περισ- Για άλλους καιρούς είναι αυτά.
σότερο για να κρίνουν και άρα να υπάρχουν. Σε κοιτούν Έτσι δεν σου έρχεται να μου
στα μάτια , για να τους μάθεις να διακρίνουν το κύριο από πεις; Σε κατανοώ. Βλέπεις η
το δευτερεύον. Μην προκαταλαμβάνεις , σε παρακαλώ την κοινωνία, δεν ανταμοίβει, και 29
εμπειρία τους. Είναι παιδιά ακόμα, πιθανόν στην ζωή τους όχι μόνο τώρα, αυτούς που
να τους τύχουν ακόμα πιο δύσκολα πράγματα, να τους λεί- παλεύουν με τα αόρατα.
ψει ακόμα και η ελευθερία. Προστάτεψε τα από τον κόσμο,
αλλά και τον κόσμο από αυτά, γιατί από την άγνοια τους, θα Να
μπορούσαν να γίνουν, μεγαλώνοντας οι τυφλοί καταστρο-
φείς του. διεκδικήσεις,
να αγωνιστείς για τον μισθό
και τα δικαιώματα σου. Στους
Στον αγώνα σου αυτό, είσαι μόνος σου, σε αγώνες σου αυτούς, θα με
καταλαβαίνω. Η κοινωνία υποβιβάζει συνεχώς το κύρος βρεις δίπλα σου. Μαζί θα
σου. Αλλά και η οικογένεια προκειμένου, να κρύψει τις δι- διεκδικούμε. Μα την ίδια ώρα
κές τις υπεκφυγές, υπονομεύει τη πειθώ σου . Από την μιά, να προστατέψεις τα παιδιά. Θα
αφήνει τα παιδιά της στα χέρια σου και από την άλλη δεν σε ήθελα τόσο πολύ, να μου ΄λε-
εμπιστεύεται και πολύ.
γες πως από τα σχολειά μας,
δεν χάθηκαν οι άνθρωποι που
Σου θυμίζω όμως πως είσαι δάσκαλος και απέναντι τις δυσκολίες τις παίρνουν σαν
σου, έχεις παιδιά. Στα φρέσκα πρόσωπα τους, μπορείς να πρόκληση. Και πως δεν ήρθε
να δεις το καινούργιο, την αθωότητα, για χάρη της οποίας ακόμα η ώρα σου να μαρα-
αξίζει να καταφέρεις να συγκρατηθείς. Έτσι που να μην, από ζώσεις, πρωτού ακόμα μαρα-
απόγνωση, τα μάθεις πως ένα και ένα κάνουν μηδέν. Γιατί ζώσεις. Και ότι υπάρχουν και
αν αυτό μάθουν, μόλις μπορέσουν, και θα μπορέσουν γιατί άλλοι με την ίδια αντοχή και
από την εφηβεία και μετά το φτύσιμο ενός κόσμου άδικου αξιοπρέπεια. πόσο θα ήθελα
γίνεται δημοφιλές, θα βουλιάξουν στον θυμό. Και εσύ θα αυτά να μου απαντούσες.
έχεις βάλει στην απόγνωση τους, τα λιθαράκια σου.