Page 25 - mag_29
P. 25

του Κωστή Μακρή










              Κρείττων εαυτού












               Κάποια τύχη  -αγαθή  ή              των φτερών του) μου λέ-             ακόμα κι αν είχε πέτσα,
               κακή, δεν το ξέρω- τα               γανε ότι το τζιτζίκι είναι          που μου ’φερνε αναγού-
               έφερε έτσι τα πράγμα-               έντομο και θα μάθω για              λα.
               τα και δεν ακολούθησα               τα έντομα όταν πάω σε               Έχω υπάρξει όμως αρ-
               ανώτατες σπουδές που                μεγαλύτερη τάξη. Τώρα               κετά συνεπής αποδέκτης
               θα με καθιστούσαν τυ-               ξέρω ότι απλώς έκρυβαν              της  εκπαίδευσης  με  την
               πικά επαρκή για την ανά-            την άγνοιά τους για τα              οποία προσπάθησαν φι-
               λυση θεμάτων παιδείας               ερωτήματά μου με ένα                λότιμα να με στουμπώ-
               και εκπαίδευσης.  Ίσως              αμήχανο «Θα τα μάθεις               σουν. Μέχρι και σημαι-

               επειδή δεν μ’ άρεσε το              αργότερα». ςήμερα συ-               οφόρος είχα καταντήσει
               πολύ εστιασμένο διά-                νειδητοποιώ το πόσο                 στην  έκτη Δημοτικού,
               βασμα και προτιμού-                 λίγοι άνθρωποι έχουν                κάτι που μου είχε δώσει
               σα να τσαλαβουτάω                   δει     σαλιγκάρια         να       μεγάλη χαρά και περη-                    25
               στα αναγνώσματα που                 γεννάνε, ακρίδες και                φάνια γιατί είχα παρα-
               μου ασκούσαν γοητεία                άλλα έντομα να κά-                  στάτριες δυο όμορφα
               χωρίς να μου είναι και              νουν έρωτα, πώς πα-                 κορίτσια που πολύ τα

               ιδιαίτερα χρήσιμα.                  γιδεύει μια αράχνη το               γούσταρα αλλά με περ-
               Ίσως -σκέφτομαι τώρα-               θύμα της και πώς τρώ-               νούσαν ένα κεφάλι.
               επειδή από νωρίς κά-                νε οι μεταξοσκώληκες                Πήγα  στο  Δημοτικό  και
               ποιοι δάσκαλοι και άλ-              το φύλλο της μουριάς                ξεσκόλισα αξιοπρεπώς
               λοι ενήλικες μου έδιναν             αφήνοντας μια όμορ-                 το (τότε) 6τάξιο Γυμνά-
               απαντήσεις σε ερωτή-                φη δαντέλα από κο-                  σιο.
               ματα που δεν είχα χωρίς             τσανάκια.                           Ακολούθησα και τρία
               να μου απαντούν στα                 Μου μάθαιναν -ή του-                χρόνια σπουδών για τις
               δύσκολα ερωτήματα που               λάχιστον       προσπαθού-           Γραφικές Τέχνες στο κα-

               τους έθετα.                         σαν να μου μάθουν- πώς              λύτερο σχολείο -της επο-
               αντί, ας πούμε, να                  βράζει μια γιαγιά το γάλα           χής μου και της Ελλάδας-
               μου εξηγούν το για-                 για τα εγγόνια της όταν             για το αντικείμενο αυτό.
               τί και από πού βγάζει               εγώ ήξερα ήδη πώς βρά-              Προσπάθησα πέντε φο-
               ήχο ένα τζιτζίκι και να             ζουμε το γάλα και ήθελα             ρές να εισβάλλω στη
               μου δείξουν τα ηχεία                να μάθω τι είναι το γάλα,           Σχολή Καλών Τεχνών με
               και τις “φυσαρμόνι-                 γιατί και πώς κάνει γάλα            πολιορκητικό κριό την

               κες” (όπως ονόμαζα τα               μια αγελάδα, πώς φτά-               επιθυμία μου να γίνω ζω-
               όργανα παραγωγής ήχου               νει στο σπίτι μου και για-          γράφος. Εκείνος όμως
               του τζιτζικιού στη βάση             τί πρέπει να το πίνουμε             ο πολιορκητικός κριός,
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30