Page 70 - mag_32
P. 70

ιστοριΕσ του χΕιμωνα                                 της Χριστίνας Αυγερινού











               μελωδία, θα ’λεγες, του             αυτός  ο εσμός κατα-                σου, έστω κι αργά, εκεί,
               Strauss ή του Mozart                ναλωτών          –βάζοντας          πέρα στη Λαπωνία. Φα-

               ή του… Τι όμορφα που                και σένα μαζί–, η Ερ-               ντάσου τον Ρούντολφ
               ήταν! Μα να! Αυτό το                μού ενδείκνυται για τα              να σέρνει το έλκηθρο
               γουρουνάκι που κάθε                 ψώνια των ημερών:                   πάνω στη δική σου τρο-

               τόσο σου εύχεται «viel              ταχυδακτυλουργοί και                χιά και... ένα, δύο, τρία,
               Glück» έχει ξεμείνει                ξυλοπόδαροι και Άγιοι               τα φωτάκια άναψαν.  Τι

               στα σουβενίρ σου, κι ας             Βασίληδες και ξωτικά                όμορφα που είναι!  Λες
               άφησες τότε στο Δού-                και φωτογράφοι και…                 να χιονίσει; Όλα έτοιμα,
               ναβη το δώρο από κά-                Τι όμορφα που είναι!                για να γιορτάσεις!

               ποια  άλλα  Χριστούγεν-             Να πάρεις και κάστα-                Μα... τι έχεις; Εσύ νιώ-
               να, αχρείαστο πια· μια              να ή σαλέπι ή –αυτό να              θεις αλλόκοτα. Όπως
               ασημένια καρδούλα με                πάρεις, μαλλί της γριάς,            κάθε χρονιά. Μια ανα-

               κόκκινο κορδόνι, εκεί-              όπως όταν ήσουν μι-                 πόληση; Και μια σω-
               νος, ό,τι πολύτιμο είχες            κρή, θυμάσαι;                       ρευτική        μελαγχολία
               κάποτε ανάμεσα στα
   70          λαμπιόνια.                          Μη! Κάνε μια ευχή,                  –γιατί;      Αναρωτιέσαι,
                                                   προτού βάλεις τ’ αστέρι.            ζητάς. Ανάμεσα στις
               Α, ναι! Μιας και το ’πες,           Πού  ξέρεις,  το  πνεύμα            άδειες κούτες μια μα-

               μην ξεχάσεις ν’ αγορά-              των φετινών γιορτών                 γεία. Για τα Χριστούγεν-
               σεις και δώρα, να τα                μπορεί να σου κάνει τη              να, τα περασμένα, τα
               βάλεις κάτω απ’ το δέ-              χάρη, μαζί με το φλου-              τωρινά. Για τα Χριστού-

               ντρο. Θα τα μοιράσεις               ρί της βασιλόπιτας. Ή               γεννα που δεν έχεις
               το βράδυ του ρεβεγιόν,              μπορεί ακόμα να δια-                ζήσει ακόμα.
               την ώρα που θα εκτι-                βαστεί και το γράμμα

               νάσσεται στο ταβάνι
               ένας φελλός. Δώρα μι-

               κρά, συμβολικά, λόγω
               των ημερών, βλέπεις…
               Ίσως, μάλιστα, λιγότερα

               φέτος, ίσως και… κά-
               πως «πιο συμβολικά»,

               αλλά. Λες να πεταχτείς
               μια  στιγμή  στο  εμπο-
               ρικό;  Όχι,  καλύτερα  να

               κατέβεις στο κέντρο.
               Παρότι σε κουράζει
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75