Page 75 - mag_32
P. 75
της Τζίνας Μιτάκη
οδοκαθαριστής έβαλε τραπέζι τους θα είναι τόσα που έφτασαν για
τις πατάτες στην θράκα άδειο» είπε ο μπάρ- όλα τα φτωχικά σπίτια
του τζακιού να ψήνονται μπας- Βασίλης «Τρεις και περίσσεψαν.
και έτσι όπως ξεχώριζε πατάτες, ένα μπρόκο- «Μας πως γίνεται αυτό;
μπούκλες- μπούκλες λο και μια κουλούρα; Τι μαγικό έκανες; »
στο τσουπωτό κεφάλι Θα χορτάσουμε όλους ρώτησε η Λίνα η μπρο-
της Λίνας της μπροκο- όσοι το τραπέζι τους εί-
λίνας της είπε: «Τελικά ναι άδειο; Δεν γίνεται!» κολίνα. «Θα σου πω
δεσποινίς Λίνα είχες είπε η Λίνα η μπροκο- σε λίγο όταν φτάσουμε
δίκιο. Είσαι ξεχωριστή, λίνα. «Κι όμως θα δεί- σπίτι.» της είπε γελώ-
φύτρωσες και μεγά- τε πως γίνεται!» είπε ο ντας ο μπάρμπα-Βασί-
λωσες για σπουδαία μπάρμπα- Βασίλης και λης.
πράματα εσύ» «Ναι… χαμογέλασε κάτω από Σαν φτάσανε σπίτι
βραστή με λάδι και λε- τα άσπρα γένια του. πήρε στην χούφτα του
μόνι…» αναστέναξε η Τα πόδια του λιγνού γε- από ένα συρτάρι λίγους
Λίνα η μπροκολίνα. σπόρους μπρόκολου,
ράκου με το παλιωμένο 75
Ο μπάρμπα-Βασίλης πανωφόρι και τον μάλ- λίγα σπυριά σιτάρι, ένα
χαμογέλασε και άρχι- λινο σκούφο στο κεφά- φυτάδι πατάτας και είπε
σε να ρίχνει τις μπού- λι, λες και έβγαλαν φτε- στην Λίνα την μπροκο-
κλες της μπροκολίνας ρά μαγικά. Σαν αέρας λίνα που κολύμπαγε
στην παδέλα με το νερό γλιστρούσε μέσα από στο λαδολέμονο. «Τού-
που χόχλαζε. «Κι όμως πόρτες, παράθυρα και τοι οι σπόροι δεν εί-
καλή μου μπροκολίνα, χαραμάδες, άφηνε στο ναι απλοί σπόροι, εί-
σε λίγο, εσύ, οι πατάτες τραπέζι του κάθε φτω- ναι σπόροι της αγάπης
και η Χριστουγεννιά- χικού μπροκολίνα με και της προσφοράς και
τικη κουλούρα μου θα λάδι και λεμόνι, ζεστές όσο προσφέρεις αγά-
κάνετε την πιο σπου- πατάτες ψημένες στην πη τόσο αυτή μεγαλώ-
δαία πράξη.» «Σαν τι θράκα και κουλούρα νει και δεν τελειώνει
θα κάνουμε δηλαδή;» και πήγαινε στο επόμε- ποτέ! Όποιος γεννιέ-
ρώτησε η Λίνα η μπρο- νο. Και όσο άφηνε, όσο ται από τους σπόρους
κολίνα μέσα από τις τα τραπέζια των φτωχι- της αγάπης και της
μπουρμπουλήθρες που κών γέμιζαν, όχι μόνο προσφοράς και όποιος
έκανε το νερό που χό- δεν τελείωναν οι πατά- φυλάει τους σπόρους
χλαζε. «Απόψε θα χορ- τες, η μπροκολίνα και η αυτούς στα συρτάρια
τάσετε και θα δώσετε κουλούρα, μα γίνονταν της ψυχής του, είναι
χαρά σε όλους όσοι το όλο και περισσότερα, ξεχωριστός Το μαγι-
