Page 65 - mag_050
P. 65
του Γεράσιμου Γεωργάτου
έκδικηση
κατα
λαθος
Η επιθετικότητά του απέναντί μου μού και έφευγε. Είχε και δικά της κλειδιά. 65
φαινόταν παράλογη. Δεν καταλάβαινα Μάλλον για ώρα ανάγκης. Η αλήθεια εί-
τι έβρισκε προκλητικό πάνω μου. Δεν ναι ότι μαγείρευε καταπληκτικά. Εκείνα
ήμουν δα και κάποια εντυπωσιακή πα- τα γεμιστά της ήταν θεσπέσια. Και όπως
ρουσία. Προσπαθούσα πάντα να είμαι τα άφηνε πάνω στον πάγκο, δεν έχανα
διακριτική και αθόρυβη. Όχι και τόσο ευκαιρία να πηγαίνω κάθε τόσο να τσι-
εύκολο με την ησυχία που επικρατούσε μπολογάω.
στο σπίτι αυτού του μονόχνοτου γερο- Μάλλον γι` αυτό ήταν τόσο επιθετικός
εργένη. Μέχρι και τις μπαλκονόπορτες απέναντί μου. Έτσι κι αλλιώς δεν του
σπανίως τις άνοιγε για λίγη ώρα ακόμα άρεσε να αγγίζουν άλλοι τα πράγματά
και τις κάπως πιο ζεστές μέρες. Και τότε του. Πολύ περισσότερο το φαγητό του.
εύρισκα την ευκαιρία να ξεμυτίσω να Πόσο μάλιστα εγώ που μάλλον με θεω-
πάρω λίγο αέρα, προσέχοντας πάντοτε ρούσε πλάσμα υποδεέστερο και περιττό
μην τις κλείσει πίσω μου και μ’ αφήσει στην κλίμακα της δημιουργίας, ανάξια
έξω μέσα στο κρύο, όταν θα έπεφτε η να υπάρχω.
νύχτα. Γιατί κι` αυτό είχε συμβεί. Μόλις τον είδα και πάλι να κατευθύ-
Απορούσα πώς ανεχόταν και την παρου- νεται εναντίον μου γεμάτος νεύρα δεν
σία της κυρίας που την είχε αποκλειστικά κάθισα φυσικά στ` αυγά μου. Αυτή τη
για τη φροντίδα του καθημερινού φαγη- φορά ήμουν αποφασισμένη να μην του
τού. Θα μου πεις, αντίθετα από μένα, δεν επιτρέψω με κανένα τρόπο να εκτονώσει
καθόταν και για πολύ. Ερχόταν φορτω- πάνω μου την επιθετικότητά του. Πε-
μένη με τα απαραίτητα ψώνια, μαγείρευε τάχτηκα γρήγορα στην άλλη άκρη του
