Page 70 - mag_050
P. 70

ΜiKΡεσ ισΤοΡιεσ                                   του Σπύρου Διαμάντη

               Τo υστερόγραφο

















               θα σαπίσουν σίγουρα και θα πέσουν;                    τις αντίκες. Να βάζω λίγο παραμύθι

               Όπως ακριβώς με την αθώα ατάκα που                    απ’  τη  μία  και  λίγη  προσγείωση  απ’

               έλεγα μικρός στην μάνα μου όταν μου                   την άλλη, σαν αντίβαρο. Να κρατάω
               φώναζε να στρώνω το κρεβάτι μου.                      τα μπόσικα. Ας ξεκινήσω απ’ αυτό και
               Της απαντούσα πως δεν έχει νόημα,                     βλέπουμε.

               μιας και θα ξανακοιμόμουν. Για παιδι-                 Και έτσι ανάλαφρος, που βρήκα μια

               κή απάντηση καλή είναι. Αλλά μέχρι                    προσωρινή άκρη, ξαπλώνω να σκε-
               εκεί.                                                 φτώ ξανά το υστερόγραφο, που έχω

               Έτσι θα έχω πάντα το ίδιο συναίσθη-                   μόνιμα φυλαγμένο σε κάθε μαξιλαρο-
               μα, με αυτό που έχει κάποιος όταν ξε-                 θήκη μου.

               κινάει όλος χαρά τις ετοιμασίες για το                «Ότι πάντα θα με τρώει η υποψία πως
   70          πάρτυ του, και ξαφνικά να σκέφτεται                   θα φύγω με λανθασμένη εντύπωση

               τι θα τραβήξει όταν θα κάνει τη λάτζα                 για τη ζωή και πάντα θα με τρομάζει,
               μετά από αυτό. Δεν πάω πουθενά έτσι.                  μήπως είναι υποχρεωτικό να σκοτώ-

               Νομίζω εδώ ήρθε η στιγμή να κατα-                     σω κάτι από μένα, για να σιγουρευ-
               πιώ μια ζυγαριά απ’ αυτές τις παλιές                  τώ».








               Ο Σπύρος Διαμάντης στα είκοσι έξι του χρόνια, έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας το πρώτο
               του-εφηβικό τότε-όνειρο, σπουδάζοντας μαθηματικά. Παράλληλα βέβαια-για να μπούμε και
               στο θέμα μας-έκανε συχνά πυκνά τις επισκέψεις του στην αχανή βιβλιοθήκη της λογοτεχνίας.
               Ωστόσο πάντα γέμιζε τύψεις για τα βιβλία που δεν διάβαζε, πόσο μάλλον γι αυτά που άφηνε
               στη μέση, αλλά αυτό είναι άσχετο.
               Όσον αφορά τις επισκέψεις του στο χώρο της γραφής, αυτές θα μπορούσαμε να πούμε ότι,
               ξεκίνησαν αρκετά αθόρυβα, σε μικρή ηλικία, κυρίως με την καταγραφή κάποιων σκέψεών του
               σε διάφορα χαρτάκια, τα οποία τώρα που το έφερε η κουβέντα απ’ ότι λέει ο ίδιος, ούτε που
               θυμάται από πότε αγνοούνται.
               Το τελευταίο διάστημα-για να επανέλθουμε στο θέμα-ενήλικος πια, αποφάσισε να της ξανα-
               χτυπήσει την πόρτα, οργανωμένος πλέον, κρατώντας μολύβι και μπλοκ σημειώσεων και η
               αλήθεια είναι, πως τον δέχτηκε υπερβολικά θερμά, καθιστώντας μάλλον την επίσκεψή αυτή
               αρμένικη.


               Υ.Σ. Όσον αφορά το δεύτερο του όνειρο-ενήλικο κι αυτό τώρα πια-είναι, να παραμείνει αυτή η
               βίζιτα που προαναφέραμε, αρμένικη.
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75