Page 72 - mag_72

μΙΣΗ μεΡΙΔΑ ΛΟΓΙΑ

Άνοιξη

Αυτό που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ

μέσα της ήταν η άνθιση.

Έκοψαν νωρίς τα μπουμπούκια και

χωρίς νερό το χώμα στέγνωσε.

Δεν πρόλαβε να μάθει τι χρώμα ήταν, πώς

μύριζε αν οι ρίζες τεντώνονταν στον ήλιο.

Μέχρι που έβρεξε.
Έβρεξε τόσο δυνατά και μανιασμένα

για μέρες, μήνες χρόνια.

Ένα πρωί μια δυνατή φωνή την ξύπνησε.
72 Κοίτα, κοίτα ένα όμορφο λουλούδι!

Τα καταπράσινα φύλλα της στέγνωσαν

μέσα τους όλα τα δάκρυά της.

Άνοιξε σιγά σιγά τα μάτια κι αντίκρυσε

τον ήλιο.

Κι όμως ήρθε η άνοιξη.
Ειμαι μωβ, φώναξε! Είμαι μωβ!

Λίγο πριν σαπίσουν τα όνειρα της, άνθισε.

Ο ουρανός κλαίει πάντα για εκείνους

που χάνουν την πίστη τους

και τότε μαγικά πράγματα συμβαίνουν.

Ήρθε η άνοιξη, σήκω και χόρεψε,

βγες και μύρισε τα νεογέννητα λουλούδια,
πιες νερό να ανθίσουν τα όνειρά σου

και θυμήσου να κλαις από χαρά για το καθετί.

Να είσαι ευγνώμων και έτοιμος να ανθίσεις.