Page 76 - mag_72
P. 76
ΣΚΟΡΠΙεΣ ΣΚεΨεΙΣ
Αλήθεια ζούμε;
είναι, να μας επαναπροσδιορίσει. Κά- Χάθηκε ο καιρός που θα έβγαινες βόλτα
νουμε τα πάντα μηχανικά, κινούμαστε με το φίλο/η για να πεις τα νέα σου, να
σαν καλοκουρδισμένες μαριονέτες σε κουβεντιάσεις, να ανοίξεις το μέσα σου
ένα παιχνίδι που δεν το έχουμε φτιάξει σε κάποιον/α που θέλεις. Τώρα γέμισαν
εμείς, όμως συμμετέχουμε εις γνώση οι καφετέριες με νέους κολλημένους
μας. μπροστά σε οθόνες, να ανταλλάζουν
Κοιτάζουμε τα ρολόγια μας και το μόνο φατσούλες και συνωμοτικά χαμόγελα
που κάνουμε είναι να τρέχουμε πέρα όταν τους κάνεις κάποιο like. Γεμίσαμε
δώθε πανικόβλητοι μήπως και… μή- εμπορεύματα, αδειάσαμε από ζωή που
πως και τι; Μήπως χάσουμε κάποιο ση- έγραφε εύστοχα κι ένας τοίχος… αφή-
μαντικό εργασιακό ραντεβού; Μήπως σαμε την τεχνολογία να γεμίσει τα κενά
χάσουμε κάτι σημαντικό στη τηλεόρα- μας ή να νομίζουμε ότι τα γεμίζει. Σταμα-
ση; Μήπως χάσουμε… μήπως ξέρουμε τήσαμε να πηγαίνουμε βόλτες στη φύση
γιατί βιαζόμαστε κιόλας; Οι περισσό- γιατί πλέον υπάρχουν πολλά εκεί που
τεροι βιαζόμαστε γιατί απλά βιάζονται μπορούν να μας βλάψουν ή απλά επειδή
76 κι οι άλλοι. Κολλήσαμε στα μικροπράγ- δεν μπορούμε να κουνήσουμε από τη
ματα, στις μικροχαρές, στα ασήμαντα, καινούρια πλατφόρμα σειρών και ταινι-
και χάσαμε τα σημαντικά. Χάσαμε τον ών που μας έχουν πλασάρει. Ξεχάσαμε
ρομαντισμό μας, χάσαμε την αγνότητα να ζούμε, ξεχάσαμε την επιθυμία μας
με την οποία παλιότερα πλησιάζαμε τα να φλερτάρουμε, να θαυμάσουμε, να
πράγματα, γεμίσαμε τα μυαλά μας με συγκινηθούμε, να κλάψουμε, να γελά-
προκαταλήψεις, ταμπού, δεισιδαιμονί- σουμε… τα αντικαταστήσαμε με άχαρες
ες, πρέπει, πρέπει και πρέπει… και αφή- φατσούλες και οθόνες… ξεχάσαμε τον
σαμε στην άκρη τα θέλω μας. Ζούμε για έρωτα ή απλά νομίσαμε πως τον κάναμε
να επιβιώνουμε και απλά για να κυλάνε πιο εύκολο μέσα από την οθόνη και τα
ομαλά οι μέρες μας, αλλά όντως ζούμε; μηνύματα αλλά όχι δυστυχώς πιο φτηνό
Υπάρχει αλήθεια ζωή πριν τον θάνατο; τον κάναμε κι όχι πιο εύκολο. Ξεχάσαμε
Στο χέρι μας είναι να απαλλαγούμε από την ηδονή του να ακουμπάει κορμί το
όλα όσα οι ίδιοι/ες φορτώνουμε τους κορμί και να ανεβαίνει η θερμοκρασία
εαυτούς μας, εμείς ξέρουμε πως μπο- μαγικά απλά και μόνο αγγίζοντας τον
ρούμε να βγάλουμε μπροστά τα θέλω άνθρωπο σου. Ξεχάσαμε να διαβάζου-
μας και να τολμήσουμε. Ζούμε σε μια με, να έχουμε σκέψη και γνώση… δεν
κοινωνία που δεν μπορούμε να την αλ- μας ενδιαφέρει πια, αρκεί μια άποψη
λάξουμε όμως πρέπει να παλέψουμε για κάποιου άγνωστου στο internet για να
να μην μας αλλάξει εκείνη. μας καλύψει και να την αναπαράγουμε
