Page 42 - mag_72
P. 42
ΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΟΥμε… του Γεράσιμου Γεωργάτου
και ενιαίος για όλους, δεν μπορεί νες διανοητές. Ο Αριστοτέλης εί-
παρά να είναι αυτό που παραμένει ναι σαφής: ο άνθρωπος που υπο-
σταθερό πίσω από τη διαρκή ροή στηρίζει ότι τα πάντα είναι ένα και
των πραγμάτων και με τον Λόγο το ένα είναι τα πάντα, ή ότι τα πολ-
μπορούμε να κατανοήσουμε την λά είναι ένα και το ένα πολλά και
αλληλεξάρτησή τους, πολύ περισ- ότι κάτι είναι ταυτόχρονα και το
σότερο αφού το ένα προέρχεται αντίθετό του, δεν έχει θέση στην
από τα πάντα και τα πάντα από ιστορία της φιλοσοφίας, αφού
το ένα και το καθετί είναι ταυτό- παραβιάζει την “αρχή της ταυτότη-
χρονα και το αντίθετό του. O Λό- τας” και της “μη αντίφασης”. Αλλά
γος είναι η πραγματική φύση των και ο Πλάτωνας, που είναι πιο
πραγμάτων, η κρυμμένη αρμονία ανεκτικός σε τέτοια θέματα, υπο-
στην οποία μπορεί να φτάσει κα- βιβάζει τη φιλοσοφία του Ηρά-
νείς, αν δεν μείνει στην επιφάνεια κλειτου αναφερόμενος μόνο “στη
των καταστάσεων και ψάξει κρυ- διαρκή ροή”. Υπό το βάρος αυτών
φές συσχετίσεις των πραγμάτων των δύο διανοητών ο Ηράκλειτος
42 μεταξύ τους. Και αυτό θέλει προ- παραμερίστηκε στην αρχαιότητα
σπάθεια που οι πολλοί δεν την κα- για να επικρατήσει ο δρόμος του
ταβάλουν. Παρμενίδη, που αποδέχεται απο-
Εξαιτίας των αντιλήψεών του ο λύτως “την αρχή της ταυτότητας”
Ηράκλειτος δεν ήταν τόσο συμπα- και με τον οποίο θα ασχοληθούμε
θής και δεν έγινε αποδεκτός από στο επόμενο σημείωμά μας.
μεταγενέστερους αρχαίους έλλη-
