Page 39 - mag_74
P. 39
της Μαριάννας Κουμαριανού
οι άλλοι, πώς παίρνουν αποφάσεις… αξιολόγηση, να πράξω κάτι που θεω-
Εμείς; Τι κάνουμε; Έχουμε λύσει όλα ρώ σωστό και καλό και ωφέλιμο.
μας τα θέματα, τα πάμε τόσο καλά και Έτσι άρχισα να βγαίνω από τα καθολι-
έχουμε και την άνεση να κρίνουμε και κώς αρνητικά, από τα σενάρια κατα-
τους άλλους; Και μάλιστα αρνητικά. στροφής. Άρχισα να ψάχνω ποιο είναι
Παλιότερα, είχα την τάση να κρίνω και το λιθαράκι που μπορώ εγώ να βάλω.
να αξιολογώ και να αποφασίζω ότι τα Με τη στάση αυτή, άρχισα να βλέπω
πράγματα πάνε πολύ άσχημα, ότι οι ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι που βάζουν
καταστάσεις είναι απελπιστικές, ενώ λιθαράκια. Κι έτσι άρχισα να έχω ελ-
ταυτόχρονα έλεγα ότι πρέπει να γίνουν πίδα. Βλέπω και αξιολογώ. Τα βλέπω
ριζικές αλλαγές, ο κόσμος να αλλάξει τα στραβά. Όμως αυτά μου δίνουν το
νοοτροπία και άλλα τέτοια παρόμοια. κίνητρο να προσπαθώ ακόμα παραπά- 39 39
Έκρινα. Έβγαζα τα πάντα λάθος. νω για αυτά που έχω – για αυτούς που
Όταν κάθισα και το σκέφτηκα λίγο πα- έχω.
ραπάνω… Όταν έβαλα στο μυαλό μου Αν η κατάσταση πάει από το κακό
ότι έχω έναν γιο και πολλούς μαθητές στο χειρότερο. Αν η ηθική και οι αξί-
κάθε χρόνο… Άρχισα να αναρωτιέ- ες έχουν ξεπέσει και έχουμε χάσει την
μαι: «πώς αυτά τα παιδιά θα βγουν στη μπάλα και δεν μπορεί να γίνει κάτι για
ζωή;» Ήδη τη ζωή την έκρινα και της να διορθωθεί αυτό το σάπιο που υπάρ-
έβαζα αρνητικό πρόσημο! Τι θα γίνει με χει και που αξιολογούμε ως τέτοιο, τότε
αυτά τα παιδιά που… τι φταίνε για την έχουμε ευθύνη να αναζητήσουμε στον
κατάσταση αυτή; πυρήνα μας, μέσα μας, ό,τι καλύτερο
Και τότε ξεκίνησε η αλλαγή (η δική μου μπορούμε και υπάρχει.
αλλαγή)! Ξεκίνησα να βλέπω τη δική Πριν την κοινωνία, για κάθε παιδί
μου ευθύνη απέναντι στα πράγματα. υπάρχει το σπίτι και η οικογένεια. Μετά
Όχι, δεν θεώρησα ότι είμαι η super- έρχεται το σχολείο και μετά, βήμα –
woman που αλλάξει και θα σώσει βήμα, το παιδί ανοίγεται στον κόσμο.
τον κόσμο. Όμως είδα ότι μέσα σε μια Αν ο κόσμος είναι «κακός», οφείλω
άσχημη κατάσταση υπάρχει η επιλογή – οφείλουμε ως γονείς, ως δάσκαλοι,
να κάνω εγώ το καλύτερό μου (όπως ως συγγενείς ακόμα και ως γείτονες
υπάρχουν πολλοί άνθρωποι – μονά- να δώσουμε και να διαφυλάξουμε ό,τι
δες ή/και ομάδες– που κάνουν το ίδιο). μπορούμε. Όσο πιο άσχημα κρίνω (αξι-
Υπάρχει η επιλογή, μετά την αρνητική ολογώ) τα πράγματα – τις καταστάσεις,
