Page 79 - mag_76

ΒΙΒλΙοπΡοΤΑςεΙς

AΓΓΙΞΕ ΜΕ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Ο ποιητής υφαίνει με συναισθήματα τα ρούχα των λέξεων
αλλά εκείνες, ανεξάρτητες και ελεύθερες,
ξαπλώνουν ολόγυμνες στο λευκό χαρτί,

περιμένοντας, ηδονικά υγρές
για να τις αγγίξεις,
με τα μάτια, την σκέψη, την καρδιά και τα χέρια σου.
Και τότε θα χορέψουν μόνο για σένα,
αποκαλύπτοντας τα πιο ευαίσθητα σημεία τους
και τις πιο βαθιές πληγές τους.
Μα δεν θα είναι πια παρθένες.

ΕΙΧΕ ΛΙΑΚΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Μετριέται άραγε η ευτυχία; Αλλά γιατί; Μήπως μετριέται η ίδια η ζωή 79
μας; Έχουμε τη δύναμη να την προσδιορίσουμε χρονικά, να βάλουμε
τις προϋποθέσεις ή μήπως είμαστε απλά πλατανόφυλλα, γεννημένοι
στα κλαδιά ενός αρχαίου δέντρου, που ακολουθούν το πεπρωμένο
μιας μοίρας αντίστοιχης με τη δική μας; Φύτρα, λαμπερό πράσινο
φύλλο ως το προδιαγραμμένο κιτρίνισμα λίγο πριν την πτώση, ένα

με το χώμα, αυτό από το οποίο προερχόμαστε.
Δυο χειραφετημένες νεαρές γυναίκες θ’ αποδράσουν από τη λά-
σπη της ίδιας επαρχίας, που θα επέβαλλε σ’ αυτές τον μαρασμό.
Δεν έχουν ξανασυναντηθεί, ωστόσο θα σμίξουν για πάντα στο

παρόν και το κοινό τους μέλλον. Τις ενώνει το ίδιο αίμα, οι ανυ-
πόταχτες ψυχές τους ένας ατσάλινος κρίκος ζωής. Έχουν πληρώ-
σει και οι δύο το ίδιο τίμημα: την αβεβαιότητα του φόβου για
τη φυγή τους, με φόντο τη σκοτεινή και δυσοίωνη πολιτικά εποχή
των δεκαετιών του ’50-’70.
Ο χρόνος ωστόσο; Πότε και γιατί πρέπει να συμβαίνει οι ζωές των ανθρώπων να ρίχνουν τίτ-

λους τέλους; Είναι αναγκαίο άραγε να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας με την πεποίθηση ότι
θα ζήσουμε ως τα βαθιά μας γεράματα, κερδίζοντας τον θάνατο; Μα, το ζήτημα είναι να κερδί-
σουμε την ίδια μας τη ζωή. Όση και να 'ναι σε μετρήσιμη διάρκεια.

Ένα μυθιστόρημα-ποταμός από τη μοναδική, λυρική πένα του Γιάννη Φιλιππίδη που
σαγηνεύει, καθηλώνει, συγκινεί και κατακτά τον αναγνώστη, αφήνοντάς του μια ανε-
ξίτηλη γλυκόπικρη γεύση.