Page 67 - mag_79
P. 67

του Βελισάριου Θώδη















               κι όχι δεν θα το κάνουμε επειδή απλά                  ποια δική μου ματαιοδοξία αλλά για τη

               δεν προλάβαμε σήμερα, αλλά επει-                      χαρά του να μοιράζεσαι. Έλα πες την
               δή θέλουμε να δίνουμε ένα άλλοθι                      αλήθεια, δεν έχεις νιώσει καλύτερα

               στον εαυτό μας ότι κι αύριο κάτι έχου-                αν πχ έχεις παραγγείλει πίτσα και την

               με να κάνουμε. Να μου πεις κι είναι                   τρως  με  ένα  φίλο/η,  κι  ας  σου  φάει

               κακό αυτό; Όχι απαραίτητα! Όμως  αν                   περισσότερα κομμάτια, από το να τη

               το σκεφτείς λίγο βαθύτερα θα δεις ότι                 φας μόνος/η; Μα εκεί είναι η μαγεία,
               κάτι θα σε χαλάσει και σε αυτό. Για-                  στη παρέα, χορταίνεις κι ας μη φας και

               τί ναι το πιστεύω πως δεν ήρθαμε σε                   τίποτα. Γιατί αγαπητέ/η αναγνώστη/

               αυτόν τον κόσμο απλά για να περνάμε                   στρια  είναι  μεγάλο  πράγμα  η  παρέα.

               τις μέρες μας περιμένοντας να έρθει η                 Να την επιδιώκεις, να την κυνηγάς.

               επόμενη κι η επόμενη και στο τέλος το                 Εμείς λοιπόν και μόνο εμείς μπορού-
               πολυπόθητο ΣΚ. Γιατί όπως πολύ σω-                    με να ορίσουμε πότε θα βγούμε από                          67

               στά έχει πει ένα φίλος το να ξεκινάς                  τη λούπα μας (λούπα= κάτι που επα-

               απ’ τη Δευτέρα να λες άντε να ξανάρ-                  ναλαμβάνεται συνεχώς)… το πρώτο

               θει ΣΚ, σημαίνει πως ενδιάμεσα έχεις                  βήμα  το κάνουμε  εδώ  σήμερα  με  το

               χάσει πέντε μέρες από τη ζωή σου. Όχι                 να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει. Το
               λοιπόν δεν πρέπει να ζούμε μόνο για                   επόμενο βήμα είναι να βρούμε την

               το ΣΚ, μόνο για την αργία, μόνο για τη                απαραίτητη δύναμη και το θάρρος και

               σχόλη, πρέπει να μπορούμε και να θέ-                  να κατέβουμε από πάνω της.

               λουμε να φτιάξουμε καλύτερες και τις                  Που είμαι; Πάλι χάθηκα στις σκέψεις

               υπόλοιπες μέρες μας κι έτσι σταγόνα                   μου… αυτές οι ρημαδιασμένες δεν με
               τη σταγόνα θα φτιάξουμε και τις μέρες                 αφήνουν πολλά βράδια να κοιμηθώ…

               των δίπλα μας, κι οι δίπλα των παραδί-                πφφφ πέρασε κι απόψε η ώρα και πάλι

               πλα, και πάει λέγοντας.                               φλυαρεί το μυαλό μου. Περίεργο κι

               Θα μου πεις που θες να καταλήξεις;                    αυτό, όσο δεν φλυαρεί το στόμα μου,

               Πουθενά υποθέτω απλά πάντα μ’ αρέ-                    τόσο υπερφλύαρο είναι το μυαλό μου.

               σει να μοιράζομαι τις σκέψεις μου με                  Zzzzz… zzzz…zzz…zz…z
               άλλους ανθρώπους, όσο σκόρπιες

               κι αν είναι. Και δεν το κάνω από κά-
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72