Page 64 - mag_79
P. 64
λοΓΙΑ-ΑΓΓΙΓμΑΤΑ
Είδε κανείς
τον άνθρωπο;
Χτίσαμε όμορφα σπίτια, ψηλά με που πεινάει, για το παιδί που δέχεται
πολλά παράθυρα, φτιάξαμε πάρκα, βία στο σπίτι και το σχολείο. Αδιαφο-
πλατείες, εμπορικά κέντρα. Έχουμε ρούμε για τις ψυχές που στιβάζονται
όμορφες ίνοξ οικιακές συσκευές και στα κέντρα υποδοχής προσφύγων
δίπλα ακριβώς ένα πάκο με φυλλά- λες και είναι εμπορεύματα. Αδιαφο-
δια ντελίβερι. Μεγάλες τηλεοράσεις ρούμε για τον άνθρωπο που έχασε τις
64 με συνδρομητικά κανάλια και φυσικά αισθήσεις του και κείτεται στο πεζο-
σύνδεση με το ίντερνετ. Σε σταθερό δρόμιο της στάσης. Αδιαφορούμε για
και κινητό τηλέφωνο. Η βιβλιοθήκη όλους εκείνους που αδυνατούν να
μας είναι γεμάτη σκόνη και τα βιβλία βρουν δουλειά και υποφέρουν. Μέσα
στέκονται εκεί για να εξυπηρετούν στην ίδια χώρα έχουμε δυο τόσο
μονάχα τις διακοσμητικές μας ανά- αντίθετες όψεις αυτού του κόσμου κι
γκες. αυτό δεν μας προβληματίζει.
Οι ντουλάπες μας γεμάτες με ρού- Που είναι ο άνθρωπος στις σύγχρο-
χα που ακολουθούν τις επιταγές της νες κοινωνίες; Που είναι η ανθρωπιά
μόδας και παπούτσια για όλες τις μας; Που είναι η συμπαράσταση στον
περιστάσεις αλλά κυρίως για να τα διπλανό μας; Η λέξη αλληλεγγύη είναι
ανεβάζουμε στο instagram και να πια νεκρή; Εμείς ζούμε ή απλά υπάρ-
μας γράφουν οι ακόλουθοι μας πόσο χουμε; Ανατρέχω σε ασπρόμαυρες
πολύ μας ταιριάζουν. Έχουμε αυτή φωτογραφίες από το άλμπουμ των
την ανάγκη του να φανούμε, κάνουμε παππούδων μου. Παρατηρώ τα χα-
έναν άτυπο διαγωνισμό του «έχειν» μόγελα, τα ρούχα, τα γλέντια που
και καμαρώνουμε για αυτό. έκαναν. Εστιάζω σε μία που αποτυ-
πώνει γεύμα στο χωράφι την εποχή
Αδιαφορούμε όμως για τον γείτονα που μαζεύουν τη σταφίδα. Πόδια γυ-
