Page 112 - magazine_86
P. 112

ClaSSY    movieS



                        Περσόνα












































   112

               μπρικ. Περιχαρακωμένος όπως το                        νατή, το αναδημιουργημένο πρόσωπο,
               νησί από τη θάλασσα, ο κόσμος αυτός                   η ένωση των δύο που προκύπτει, είναι

               αναδιπλώνεται στον εαυτό του, όμοια                   ασύγχρονη και παράφωνη: δεν “λει-
               με την ψυχή της Ελίζαμπετ που έβαλε                   τουργεί”, μας δημιουργεί δυσφορία. Το
               φραγή στον εξωτερικό κόσμο. Ο Άλλος                   να υπάρχεις στον κόσμο, να υπάρχεις

               σαν σωτηρία: η Περσόνα μας μιλάει                     σε σχέση με τον άλλον, αυτά είναι τα
               για την έλξη προς τον άλλο, την επιθυ-                υπόγεια ρεύματα που διατρέχουν τη

               μία να τον προσεγγίσουμε, να αποδρά-                  φιλμογραφία του μεγάλου σκηνοθέτη,
               σουμε μέσα του. Την οδύνη, την προ-                   ερωτήματα τα οποία ωστόσο, μάλλον
               δοσία, τη ζήλεια, αλλά και την επιθυμία               άτεχνα έχουν απασχολήσει την Εβδό-

               και τον παθιασμένο έρωτα. Ο Μπέρ-                     μη Τέχνη, ενώ αυτή διαθέτει τα πιο
               γκμαν μας θυμίζει αυτή την ακατανί-                   θαυμαστά  εργαλεία  για  να  τα  εκφρά-

               κητη ανάγκη, τη διακαή επιθυμία να                    σει. Ο ιδιοφυής Σουηδός όμως, υφαί-
               γίνουμε ένα με το αγαπημένο πρόσω-                    νει με αυτά ένα μαγευτικό ιστό, όπου ο
               πο αλλά και την αδυναμία της πραγμά-                  θεατής, αφού ταυτιστεί με αυτό το παι-

               τωσης αυτής. Εκεί που τα δύο πρόσω-                   χνίδι, πότε χάνεται και πότε πνίγεται.
               πα συμπληρώνονται, εκεί που νομί-                     Ένα φιλμ ανεξάντλητο σε πολλαπλές
               ζουμε ότι αυτό είναι δυνατό, την ίδια                 αναγνώσεις,  μικρό  σε  διάρκεια  αλλά

               ώρα που ο Μπέργκμαν μας αφήνει να                     με απίστευτη πυκνότητα που ο Μπέρ-
               εννοήσουμε ότι η προσέγγιση είναι δυ-                 γκμαν γύρισε μετά από μια δική του
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117