Page 111 - magazine_86
P. 111
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
111
σωπείο γι αυτήν, ένας καινούργιος ρό- ση που δημιουργείται μέσα τους από
λος: “ δεν αναρωτιέται κανείς αν είσαι τη σύγκρουση του φανταστικού κόσμο
αληθινή ή ψεύτικη, μόνο στον κόσμο του θεάτρου και του σινεμά κι αυτού
του θεάτρου έχουν αυτά σημασία” λέει της πεζής καθημερινότητας. Ο χώρος:
στην ηθοποιό η ψυχίατρος που την πα- όπως και στο “Μέσα από το σπασμένο
ρακολουθεί, προχωρώντας την προ- καθρέφτη” και αργότερα στην “Ώρα του
βληματική του σχίσματος μεταξύ πραγ- λύκου”, τα πρόσωπα βρίσκονται περι-
ματικότητας και φαντασίας που ορισμένα σε ένα νησί της Βαλτικής,
οδήγησε τη γυναίκα να κλειστεί στον αυτό του Φαρό (όπου αποσύρθηκε κα-
κόσμο της. Για τον Μπέργκμαν, το σι- τόπιν και ο ίδιος ο σκηνοθέτης), χώρο
νεμά, το θέατρο, όλο το πυροτέχνημα κατεξοχή κλειστοφοβικό, μια νοητική
της τέχνης, είναι πιο πραγματικό από γη όπου η λογική αποδυναμώνεται και
την ίδια τη ζωή. Μόνο που οι ηθοποιοί, η τρέλα μπορεί ανά πάσα στιγμή να
αυτά τα ευάλωτα πλάσματα για τα μολύνει οτιδήποτε. Ο φυσικός χώρος
οποία ο σκηνοθέτης τρέφει πάντα τη γίνεται διανοητικός, ο χώρος του εγκέ-
μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, υποφέ- φαλου, αυτού της Ελίζαμπετ και -ή-
ρουν ιδιαίτερα από αυτή τη διχοτόμη- της Άλμα, όπως στα έργα του Κιού-
