Page 85 - mag_104
P. 85

του Κωστή A. Μακρή



                                                                                         Τα βιβλία του Κωστή Α. Μακρή:
                          «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες» και «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια», από τις Εκδόσεις Πατάκη.
                                                   «Ο Λευκάτας, η Φαγιουμάτα και οι 888 Νάνοι», από τις Εκδόσεις Φίλντισι.


               όπως  δεκάλεπτα,  εικοσάλεπτα  και                    γιαγιάς μου, για να την ταΐσω με

               λίγα πενηντάλεπτα. Στις γιορτές των                   κέρματα ή να πάρω κάτι από αυτήν,

               Χριστουγέννων και της Πρωτοχρο-                       έχω μια παράξενη αίσθηση ότι δεν

               νιάς τής βάζουμε πιο «χοντρά» κέρ-                    είναι μια απλή, μοναχική και πολύ

               ματα μέσα της, δίευρα συνήθως. Για                    γέρικη χελώνα..

               να δίνουμε στα παιδιά που μας λένε                    Έχω την παράξενη, παράλογη και

               τα κάλαντα.                                           φαντασιακή  αίσθηση  ότι  υπάρχουν


               Αλλά  γιατί  μέσα  στην  χελώνα  τής                  πολλές αφανείς χελώνες από κάτω

               γιαγιάς μου τα λεφτά;                                 της. Ότι είναι όλο χελώνες, μέχρι

               Ίσως επειδή αγαπάω τις χελώνες                        κάτω. Μέχρι εκεί που βυθίζονται

               περισσότερο από τα λεφτά και τα λε-                   και χάνονται οι ρίζες μου, σε βάθος

               φτά που είναι μέσα στη χελώνα της                     άγνωστο σε μένα.

               γιαγιάς μου είναι για να δίνονται με                  Όλο χελώνες μέχρι κάτω· χελώ-                              85


               αγάπη. Ή σαν ευχαριστώ, σαν φι-                       νες που στηρίζουν αξίες, αρχές και

               λοδώρημα. Σε κάποιον/κάποια που                       οράματα· που όσο μεγαλώνω, τόσο
                                                                     πιο πολύ τα χρειάζομαι αλλά και με
               μας φέρνει κάτι («κούριερ» το λέμε
                                                                     χρειάζονται κι αυτά για να μένουν
               στα νεοελληνικά), σε κάποιον/κά-
                                                                     ζωντανά.
               ποια που μας λέει τα κάλαντα…

               Η χελώνα της γιαγιάς μου δεν στη-

               ρίζει τον Άτλαντα που στηρίζει τον

               κόσμο.


               Στηρίζει κάτι άλλο.

               Την  ανάγκη  μου  να  διατηρώ,  να

               ανασυνθέτω και να κεφαλαιοποιώ

               τις μνήμες μου και να τις κάνω στή-


               ριγμά μου.

               Μερικές φορές, καθώς κοιτάζω ή

               χαϊδεύω ή ανοίγω την χελώνα της
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90