Page 84 - mag_104
P. 84

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

                              Η χελώνα

                        της γιαγιάς μου





               Η χελώνα της γιαγιάς μου δεν στηρί-                   ρώ να λέω για ένα αντικείμενο ότι το

               ζεται σε άλλη χελώνα.                                 ‘‘αγαπάω’’. Ίσως είναι καλύτερα να

               Ούτε ο Άτλαντας στηρίζεται πάνω                       λέω ‘‘μου αρέσει’’ ή ότι το θαυμάζω.

               της, ούτε ο κόσμος στηρίζεται πάνω                    Την γιαγιά μου την αγαπούσα. Πε-

               στον Άτλαντα. Έτσι λέω…                               ρισσότερο όσο μεγάλωνα. Που κα-


               Η χελώνα της γιαγιάς μου είναι ένα…                   ταλάβαινα περισσότερα, που την κα-

               Πώς να το πω; Κομψοτέχνημα; Μπι-                      ταλάβαινα περισσότερο. Αλλά τώρα

               μπελό; Κοσμηματοθήκη; Τέλος πά-                       δεν θέλω να μιλήσω/γράψω για την

               ντων, είναι ένας περιέκτης, ένα                       γιαγιά μου αλλά για την χελώνα της.

               κουτί, μια πυξίδα (με την αρχαιοελ-                   Είναι ένα, κατά την γνώμη μου,

               ληνική σημασία της λέξης, όταν πυ-                    όμορφο,  χρηστικό  και  αιωνόβιο

               ξίδα σήμαινε κουτί), ένα αντικείμενο                  αντικείμενο. Η ηλικία της ξεπερνά-

   84          φτιαγμένο από μέταλλο (μπρούντζο)                     ει τα εκατό (100) χρόνια. Την προέ-

               και σεντέφι, κομμάτι από θαλασσινό                    λευσή της δεν την έμαθα ποτέ. Την

               όστρακο, μάργαρο δηλαδή.                              θυμάμαι όμως από παιδί. Πάντα μου

               Ήταν της γιαγιάς μου.                                 άρεσε και πάντα με εντυπωσίαζε το

               Η γιαγιά μου πέθανε πριν από χρό-                     πόσο έμοιαζε  με ζωντανή χελώνα

               νια. Η χελώνα όχι. Πώς να πεθάνει                     στα μάτια μου· παρόλο που καμιά

               άλλωστε μια χελώνα που δεν υπήρ-                      χελώνα, απ’ όσες είχα δει, δεν είχε

               ξε ποτέ της ζωντανή; Τα αντικείμενα                   μπρούντζινα πόδια, μπρούντζινο κε-

               δεν πεθαίνουν.                                        φάλι και σεντεφένιο καβούκι που να
                                                                     ανοίγει σαν το καπώ τής μηχανής
               Καταστρέφονται; Ναι.
                                                                     ενός αυτοκινήτου.
               Πετιούνται; Κάποτε.
                                                                     Η χελώνα τής γιαγιάς μου κατοικεί
               Ανακυκλώνονται; Μερικές φορές.
                                                                     σε ένα ράφι, κοντά στην είσοδο του
               Χάνονται; Συμβαίνει κι αυτό…                          σπιτιού μας, και δεν φεύγει ποτέ από

               Αλλά δεν πεθαίνουν.                                   εκεί. Μέσα στην κοιλιά της έχει κέρ-

               Η χελώνα τής γιαγιάς μου είναι ένα                    ματα· μικρής αξίας συνήθως. Την


               αντικείμενο που αγαπάω, όσο μπο-                      ταΐζουμε με αυτά που λέμε «ψιλά»,
   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89