Page 59 - magazine_84
P. 59
της Μαριάννας Κουμαριανού
την ίδια ανάγκη (κοινωνική, γνωστική, βάση αυτά που είπαμε παραπάνω είναι
συναισθηματική); Παρά τη δυσκολία, στ’ σαν με αυτόν τον τρόπο να χάνεται η δική
αλήθεια, αυτό είναι το μεγαλύτερο ζή- μου “φωνή”. Πού είναι η φωνή μου, πώς
τημα σε μια τάξη: να αναδείξεις και να προκύπτει αρμονία όταν εγώ “σβήνω” ή
κάνεις να ακούγονται – να φέρεις σε αρ- μειώνω τη δική μου φωνή;
μονία όλες τις διαφορετικότητες – μονα- Κι αν υπάρξει εναλλαγή; Αν τώρα γίνει
δικότητες (παρεμπιπτόντως, όταν αυτό η πρόταση του ενός και μετά του άλλου
συμβεί το αποτέλεσμα είναι μοναδικό!). και πηγαίνει εναλλάξ, μία να “περνάει”
Με τις σχέσεις των ανθρώπων, που δεν του ενός και μια του άλλου; Ήδη αυτό
υπάρχει κάτι αντίστοιχο με τον δάσκαλο από μόνο του φέρνει ένα στένεμα, μια
ή τον μαέστρο, τι γίνεται; Τι σημαίνει μια δυσανασχέτηση μπροστά στο γεγονός
συμφωνία; ότι κάποιες φορές θα χρειαστεί να βάλω
Θα μπορούσε να σημαίνει ότι κάνω ένα στην άκρη την ανάγκη μου ή την επιθυ-
βήμα πίσω για να αφήσω χώρο στον μία μου επειδή έχουμε συμφωνήσει να
άλλο και να γίνει αποδεκτή η γνώμη του υπάρχει εναλλαγή. Και όντως, μπορεί να 59
και η επιλογή που προτείνει; υπάρχει μια κάποια δικαιοσύνη σε αυτή
Κλείνω πολύ το πεδίο με το ερώτημα τη συμφωνία όμως, αυτή καθ’ εαυτή εί-
αυτό αλλά από κάπου πρέπει να υπάρξει ναι μάλλον επιφανειακή. Δεν φροντίζει
μια αφετηρία. Η απάντηση στην ερώτη- ούτε καθέναν ξεχωριστά ούτε την ίδια τη
ση θα μπορούσε να είναι “ναι”, όμως με σχέση.
