Page 81 - mag_97
P. 81
της Δήμητρας Ξενάκη
Με λένε Άννα.
Αυτά συμβαίνουν...
Με λένε Άννα. Έχω δύο αδελφούς και Εκείνη την εποχή, ερχόταν συχνά στο
είμαι το μόνο κορίτσι στην οικογένεια. σπίτι μας μια φίλη της γιαγιάς. Πάντα
Αυτό είναι και καλό και κακό. Εννοώ μου ’λεγε
πως είναι καλό, γιατί με προσέχουν και «Να ‘σαι γερή και τυχερή κόρη μου»
μου κάνουν τα χατίρια, αλλά είναι και Μέχρι εκείνο το απόγευμα, που η για-
κακό γιατί συχνά νοιώθω μόνη μου, γιά την έκοψε απότομα. «Την τύχη να
αφού τα αδέλφια μου δεν παίζουν μαζί την φτιάξει μόνη της. Να μάθει από
μου. τώρα ποιο είναι το καλό της». Ήταν
Τους κοιτάζω στενοχωρημένη, όταν τόση η ένταση στη φωνή της, που δεν
τρέχουν πίσω από τη μπάλα. Ο πατέρας τόλμησε να της απαντήσει κανείς. 81
μια μέρα το κατάλαβε. Με πήρε αγκα- Συνέχισα όμως να θεωρώ το δέκα τυ-
λιά και με ρώτησε τι έχω. Όταν του είπα χερό για μένα και κρατούσα πάντα την
πως δεν με θέλουν στα παιχνίδια τους δεκαρούλα στην τσέπη μου.
έβαλε τα γέλια . – Τι λες τώρα; Γι' αυτό Στο σχολείο, φρόντιζα να παίρνω δέκα
στεναχωριέσαι; Για ένα χαζό παιχνίδι; και μάλιστα δέκα με τόνο. Αυτό θα εν-
Εσύ είσαι το δέκα το καλό, και θέλω να νοεί η γιαγιά, σκεφτόμουν. Να είμαι
σε βλέπω να γελάς. καλή μαθήτρια και να παίρνω δέκα με
Εγώ χάρηκα που ο πατέρας με πήρε τόνο και θαυμαστικό.
αγκαλιά, αλλά δεν κατάλαβα τι σήμαινε Στο σπίτι όμως, κάτι είχε αλλάξει. Κάτι
πως ήμουν το δέκα το καλό. Προσπά- άσχημο, υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Κι
θησα να ρωτήσω, αλλά κάποιος τον αυτή τη φορά δεν έφταιγαν τα αδέλφια
φώναξε και σταμάτησε η κουβέντα. μου. Εκείνα μάλιστα είχαν αρχίσει να με
Από τότε όμως αποφάσισα πως το χαϊδεύουν περισσότερο. Μου μιλού-
δέκα θα είναι το τυχερό μου νούμερο. σαν πιο πολύ, καμιά φορά με έπαιρναν
Έβαλα, μια δεκαρούλα στην τσέπη της μαζί τους στην πλατεία για παιγνίδι ή
ζακέτας μου για να μου φέρνει τύχη. μου έφερναν λιχουδιές. Η γιαγιά δεν
Δεν το είπα όμως σε κανέναν. Ήταν έπαψε να με κανακεύει, όμως η μητέ-
το μυστικό μου. Μάζεψα και δέκα κο- ρα και ο πατέρας δεν σταματούσαν να
χύλια, τα πέρασα σε πετονιά κι έφτιαξα μου λένε πόσο πολύ μ’ αγαπούν και
ένα τυχερό βραχιόλι. πόσο θα μ’ αγαπούν πάντα. Ένοιωθα
