Page 77 - mag_97
P. 77
της Χριστίνας Πομόνη
νεχίσει να την τσακίζει κι εκείνη να της κουβάλησε στις αρχές του ‘60
πιστεύει τα λόγια του, επειδή ήταν από τη Γερμανία, κι έβλεπε η Αγνή
όμορφος, επειδή ήταν μικρή, επειδή το θέατρο της Δευτέρας και τις σει-
οι γυναίκες έτσι έκαναν στα χρόνια ρές της εποχής περιμένοντας τον να
της, επειδή δεν μπορούσε να γυρίσει επιστρέψει τα βράδια.
στο πατρικό της χωρισμένη, επειδή Μόνο που δεν ήξερε ότι επί δέκα
τον είχε ερωτευτεί, επειδή ήταν ο χρόνια το θέατρο του παραλόγου
άντρας της, επειδή είχε κάνει παι- παιζόταν μες στο σπίτι της κάθε βρά-
διά μαζί του, επειδή δεν πίστευε ότι δυ που ο Σίμος, μεθυσμένος και θυ-
ήταν τόσο σκάρτος, επειδή δεν μπο- μωμένος από τη χασούρα χωνόταν
ρεί να ήταν τόσο σκάρτος, ψεύτης, στο κρεβάτι της μικρής πριν σωρια-
και για πέταμα, και να τον έχει λα- στεί αποκαμωμένος στο δικό τους. Κι
τρέψει. Όμως, ακόμα κι η συγγνώμη εκείνη χαμπάρι δεν έπαιρνε. Μόνο
του, τυπική ήτανε. Επειδή έπρεπε. έβλεπε την κόρη της να αγριεύει και
Μα πάντα αυτό έκανε. Ένα να της δί- να γίνεται απόμακρη, με μια μόνιμη 77
νει, δέκα να της παίρνει. Πήγαινε κι οργή που ξεσπούσε κάθε τόσο και
ερχότανε με τις δουλειές του και της γκρέμιζε το σπίτι τους συθέμελα.
χάριζε δώρα για να μην παραπονιέ- Γαντζωνόμαστε από ελπίδες γεμά-
ται. Της έφερε ραδιόφωνο ν ’ακούει τες χρώματα, ενώ κοβόμαστε από
το Δεύτερο Πρόγραμμα και να κάνει το ξυράφι της αλήθειας, συγχρόνως
τις δουλειές της ακούγοντας μουσι- νικητές και νικημένοι, ξένοι και πα-
κή, θεατρικά σκετς, μυθιστορήμα- ράταιροι να συμφωνούμε από φόβο
τα, και διηγήματα σε συνέχειες. Κι σε ένα παρόν που δεν προμηνύει τί-
έμαθε η Αγνή την «Ταμπακιέρα» και ποτε περισσότερο από την χειρότερη
«Το τραμ το τελευταίο» και τα σιγο- ψευδαίσθηση ευτυχίας. Κατά βάθος
τραγουδούσε μαντάροντας κάλτσες πορευόμαστε σιωπηλοί, βαδίζοντας
και σιδερώνοντας σώβρακα. Της σε δρόμους ξένους που τους νιώ-
έφερε ραπτομηχανή και σίδερο ηλε- θουμε δικούς μας ενώ δεν είναι,
κτρικό φουσκώνοντας της τα μυαλά όμως είμαστε τόσο αποφασισμένοι
ότι ήταν η μόνη στο χωριό με τόσες να ξεγελάσουμε τους εαυτούς μας
ανέσεις, ενώ εκείνο που επιδίωκε που δεν θα έπρεπε, εντέλει, να μας
κατά βάθος ήταν να την έχει σκλά- ξαφνιάζει η πτώση.
βα όλη μέρα. Μέχρι και τηλεόραση
