Page 52 - mag91

aNΘΡωπωΝ λοΓιΑ

καλοκαίρι, λοιπόν.

Δεν θέλω να σε αγχώσω, αλλά το μισό έχει ήδη φύ-

γει κι εμείς καθόμαστε με κάτασπρα άκρα και χλωμά

πρόσωπα πίσω από τις οθόνες των υπολογιστών μας,

δουλεύοντας, επικοινωνώντας, κάνοντας πληρωμές και

κλείνοντας το επόμενο (φανταστικό;) μας ταξίδι.

αν όμως δεν είσαι ένας από εμάς και βρίσκεσαι ήδη σε
52
μια πανέμορφη ελληνική παραλία χωρίς παιδιά ή με

παιδιά, χωρίς σκυλιά ή με σκυλιά, στον ήλιο ή στον

ίσκιο, με καφέ ή χωρίς, όπως κι αν είσαι, τέλος πά-

ντων, μας σκέφτεσαι που λιώνουμε στην αθήνα; Όχι

ε; έντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν λιώνουμε μέσα,

να’ναι καλά ο κύριος Carrier και οι διάδοχοί του. και

να σου πω και κάτι; καλά κάνεις και δεν μας σκέφτε-

σαι. έμείς όμως σε σκεφτόμαστε. έν πάση περιπτώσει,

να μην μακρηγορώ: βιβλίο πήρες μαζί;