Page 15 - mag_90
P. 15
του Γεράσιμου Γεωργάτου
τά άγράφά δΟγμάτά
Αν πιστέψουμε τον Αριστοτέλη, σε προφορική του εκφορά. Αν ισχύει,
ένα κείμενό του που μας εκπλήσσει λοιπόν, η παρουσίαση του Αριστο-
σχετικά με το τι είπε ο Πλάτωνας τέλη, τότε ο Πλάτωνας παράγει όλη 15
για το Ον, για την πραγματικότητα, την πραγματικότητα από μια σταθερή
ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι οι Ιδέ- αρχή, το Ένα, και από μια αρχή κίνη-
ες δεν είναι το ανώτερο επίπεδο του σης και απροσδιοριστίας, που είναι η
Όντος αλλά πάνω από τις Ιδέες υπάρ- Αόριστος Δυάς. Η μείξη αυτών των
χουν δύο βασικές αρχές: το Ένα και δύο παράγει και τις Ιδέες οι οποίες
η Αόριστος Δυάς (η απροσδιόριστη είναι μεν ξεχωριστές οντότητες, αλλά
δυάδα), η ανάμιξη των οποίων παρά- συνδέονται κιόλας η μία με την άλλη:
γει και τις Ιδέες και την πραγματικό- η Δικαιοσύνη, ας πούμε, είναι
τητα. Τέτοιου είδους λεγόμενα, που πάνω από την Ιδέα της Ευσέβει-
αποδίδονται στον Πλάτωνα, στη βι- ας, διότι κάθε Ευσέβεια είναι και
βλιογραφία αναφέρονται ως άγραφα Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη και Ευ-
δόγματα του Πλάτωνα. σέβεια ως Ιδέες είναι ανεξάρτητες
Επειδή ο Πλάτωνας είχε πάντοτε σε οντότητες, ταυτοχρόνως όμως
μεγαλύτερη εκτίμηση την προφορική υπάρχει μια διαπλοκή μεταξύ των
διδασκαλία παρά τη γραφή, θεωρώ- Ιδεών και επίσης μια στενή σχέ-
ντας ότι και η φιλοσοφία είναι ανταλ- ση των Ιδεών και των Αισθητών.
λαγή λόγων, ορισμένοι μελετητές Αυτό το σύστημα λοιπόν, όπως το
ισχυρίζονται ότι δεν έγραψε ποτέ τις ερμηνεύουν οι μεταγενέστεροι, θα
βαθύτερες απόψεις του για την πραγ- λέγαμε ότι είναι μια μετεξέλιξη της
ματικότητα, αλλά τις κράτησε για την πλατωνικής σκέψης η οποία παρότι
