Page 12 - mag_90
P. 12
Ας φιλοςοφήςουμε…
Ο ύστερΟσ Πλάτωνάσ
Στην ύστερη και τελευταία φάση της μεταξύ Αισθητών και Νοητών, μετα-
φιλοσοφίας του, ο Πλάτωνας γράφει ξύ των Ιδεών και του Αισθητού Κό-
12 τους πιο πολύπλοκους και δύσκολους σμου. Αν ο κόσμος διαιρεθεί τόσο
διαλόγους: τον Σοφιστή, τον Τίμαιο, κάθετα και απόλυτα στα δύο, ώστε
τον Φίληβο, τους Νόμους. Μέσα από το ένα κομμάτι να είναι τόσο μακριά
αυτούς τους διαλόγους ασκεί κριτι- από το άλλο, τότε δεν μπορούμε να
κή στις απόψεις και στις θεωρίες που παρέμβουμε με ευκολία στον αισθητό
είχε ο ίδιος διατυπώσει. Πρόκειται κόσμο. Και αυτό δεν ήταν αδιάφορο
για κριτική που δεν είναι εύκολο να για τον Πλάτωνα που επιδίωκε την
συνοψιστεί, καθώς αυτή η τελευταία εγκαθίδρυση μιας σταθερής Πολιτεί-
φάση της φιλοσοφίας του Πλάτωνα ας. Ένα ακόμα κίνητρο πιθανόν να
δεν έχει έναν ενιαίο πυρήνα, όπως ήταν ότι την ίδια εποχή, συνεχίζοντας
ήταν οι Ιδέες στην προηγούμενη την προσωκρατική παράδοση της φυ-
φάση. Πιθανώς να πρoέκυψε από αλ- σικής φιλοσοφίας, ο Δημόκριτος δι-
ληλεπίδραση με τους πιο οξυδερκείς ατύπωσε μια συνολική ερμηνευτική
από τους μαθητές του στην Ακαδημία, θεωρία της φυσικής πραγματικότητας
όπως ο Αριστοτέλης ή ο Εύδοξος, που η οποία ήταν θελκτική. Στηρίζεται στα
κάποιοι μελετητές διακρίνουν πίσω άτομα, στο κενό, στην κίνηση, αποκτά
από τα τελευταία πλατωνικά γραπτά. οπαδούς και έχει διάδοση.
Συνισταμένη αυτών των κειμένων Μιλώντας λοιπόν ο Πλάτωνας, όπως
είναι ότι θέτουν υπό αμφισβήτηση, στον Φαίδωνα ή στην Πολιτεία, όπου
ή καλύτερα υπό σχετικοποίηση, αυ- το αισθητό σύμπαν είναι ένα σκιώ-
τήν την τεράστια και κάθετη διάκριση δες, ατελές κατά κάποιο τρόπο, σύ-
