Page 14 - mag_90
P. 14
Ας φιλοςοφήςουμε…
ακραίος, όπως και ένας βίος σκέτης καινούργιας πολιτείας». Πρόκειται
ηδονής, άρα πρέπει να κάνουμε μια για έργο που παρέμεινε ανολοκλήρω-
14 μορφή συγκερασμού, μείξης της ηδο- το.
νής και της φρόνησης». Κάτι τέτοιο Συνεπώς, στην όψιμη περίοδό του, ο
θα ήταν αδιανόητο για τον πρώιμο Πλάτωνας μειώνει την απόσταση των
και μέσο Πλάτωνα και είναι σαν να δυο οντολογικών του επιπέδων. Τα
προαναγγέλλει την έννοια της «μεσό- αισθητά και το βίωμα δεν απέχουν πια
τητας» ως αρετής που θα την δούμε τόσο πολύ από τις Ιδέες, όσο όταν δι-
στον Αριστοτέλη. ατύπωσε αρχικά τη θεωρία του. Μά-
Στο τελευταίο του έργο, τους Νό- λιστα, με έμμεσο τρόπο, προσπάθησε
μους, αναθεωρεί κατά κάποιο τρόπο να δώσει και κάποιες άλλες ενδιάμε-
και το πολιτικό του ιδανικό. Εκεί που σες βαθμίδες. Ο κόσμος δηλαδή, να
στην Πολιτεία δεν υπήρχαν νόμοι, δι-
ότι αν κυβερνούν οι φιλόσοφοι δεν μην είναι χωρισμένος στα δύο, αλλά
χρειάζεται νομοθεσία, αφού νομο- στα τρία ή στα τέσσερα. Το Αγαθό,
θεσία είναι η απόφαση του σοφού ας πούμε, είναι μια Ιδέα μεταξύ των
κυβερνήτη που γνωρίζει την αλήθεια άλλων ή κάτι πάνω απ' αυτές; Προε-
των Ιδεών, στους Νόμους είναι σαν τοίμασε έτσι αυτό που στον νεοπλα-
να βάζει νερό στο κρασί του λέγοντας τωνισμό θα οριστεί ως «αλυσίδα της
ότι «χρειαζόμαστε νομοθεσία, διότι ύπαρξης» ή «κλίμακα της ύπαρξης»,
αλλιώς τα πράγματα μπορεί να ξεφύ- όπου δεν υπάρχουν δύο μόνο επί-
γουν, άρα δίνω ένα μεγάλο έργο για πεδα, το αισθητό και το νοητό, αλλά
το πώς πρέπει να είναι οι νόμοι μιας πολλά περισσότερα.
