Page 58 - mag_23

ΣτΙγμΕΣ

Τόυ αγιόυ

ΒαΛενΤινόυ…

58
το κινητό άρχισε να χτυπάει ακριβώς τη στιγμή που πλησίαζε τα χεί-

λη του στον αφρό του διπλού καπουτσίνο που μόλις του είχε φέρει η

νεαρή σερβιτόρα. επιχείρησε να το αγνοήσει, ρουφώντας αργά την
πρώτη αχνιστή γουλιά. Ο ήχος ωστόσο επέμενε.

ποφάσισε να το ση- σε περίοδο χωρίς έμπνευ- κε και καλά. μάλλον έβαλε
κώσει στο έκτο, ση… δήλωνε συχνά, αστει- μέσα και τον ίδιο, και τον
Α έβδομο κουδούνι- ευόμενος. Κι όμως δεν ήταν εκδότη του. υποτίθεται ότι
σμα. «Ναι, παρακαλώ;». αστείο. τίποτα δεν πήγαινε δουλεύει για το επόμενο
«Μπαγάσα Χρήστο, καλημέ- καλά. η εφημερίδα που εδώ και έξι μήνες. Κι όμως,
ρα. Πήρα να σου θυμίσω πως δούλευε, κόντευε να κλεί- το μόνο που κάνει ανελλι-
ο μήνας έχει 14 σήμερα…» σει. εδώ και μήνες απλή- πώς, όποτε ανοίγει το αρ-
nαι, δυστυχώς, ήταν το ρωτος κι αυτός και όλο το χείο στον υπολογιστή του,
τηλεφώνημα που ήθελε ν’ προσωπικό, είχε πάψει να είναι delete σε ό,τι έχει μέ-
αποφύγει. Ο διευθυντής δουλεύει, δεν πατούσε καν χρι τώρα γράψει.
σύνταξης του περιοδικού στο γραφείο του. Κρατούσε με το περιοδικό όμως,
που συνεργάζεται του υπεν- την ιδιότητα απλά και μόνο είναι αλλιώς. παλιός συ-
θύμιζε πως είναι ήδη αρκε- για να συμπληρώνει ένση- νεργάτης, ανήκει στο team
τές μέρες εκπρόθεσμος. μα για το ταμείο. είχαν πε- των «δυνατών ονομάτων»
η αλήθεια είναι πως τελευ- ράσει ήδη δυο χρόνια από του εντύπου, με αποτέλε-
ταία το είχε παρακάνει. Δεν την έκδοση του τελευταίου σμα να έχει καταφέρει να
κατάφερνε να είναι συνε- του βιβλίου, το οποίο δεν εισπράττει ένα καθόλου
πής πουθενά. ςυγγραφέας θα έλεγε κανείς ότι κινήθη- ευκαταφρόνητο ποσό, με