Page 63 - mag_23
P. 63

της Αννίτας Λουδάρου


                                                                                      http://ann-lou.blogspot.gr/






               να τους φτιάξει λουκουμάδες ήθελε μόνο.              ςκέφτομαι πως όλοι μας είμαστε λίγο πολύ
               Όπως παλιά.  τότε που πήγαιναν σχολείο.              αποτελέσματα τυχαίων γεγονότων.  ςαν
               ςηκώθηκε καμιά ώρα πριν απ' όλους, από               αυτά τα τυχαία γεγονότα που έχουν την ικα-
               έναν ύπνο που δεν την έπιανε. ςαν να κοι-            νότητα να αλλάζουν για πάντα την ζωή μας.
               μόταν σε πέτρινο παγκάκι, ένιωθε. Άναψε              αδέσποτοι άνθρωποι βρίσκονται τυχαία
               το μάτι, έριξε βούτυρο στο τηγάνι, το ανα-           στο δρόμο σου, μια πολύ συγκεκριμένη
               κάτεψε με την κουτάλα. πήρε την γυάλα με             ώρα, μιας πολύ συγκεκριμένης μέρας που
               την ζάχαρη. μια μεζούρα, δυό. τρέμανε τα             οι    άμυνες  σου  βαρέθηκαν  ν΄  αντιστέκο-
               χέρια της. Έπεσε η γυάλα. γέμισαν τα πλακά-          νται, τους κοιτάς στα μάτια, και γλυκαίνουν
               κια ζάχαρη. ςτάθηκε στήλη άλατος, να κοι-            την ζωή σου. αυτό μένει να θυμόμαστε στο
               τάει την χυμένη ζάχαρη.                              μέλλον. Ούτε πτυχία, ούτε θέσεις, ούτε πό-
               από τον θόρυβο ξύπνησε, την είδε, την έβρι-          στα και σκοπιές. αν τώρα εσύ πιστεύεις πως
               σε, ετοιμάστηκε, έφυγε. Δεν είναι η πρώτη            είσαι κάτι παραπάνω από μια  ζωή μοιρα-
               φορά, έχει ξαναγίνει. ςηκώνουν οι φωνές              σμένη  στα δύο, τις κρύες νύχτες του χειμώ-
               του κι άλλες φορές την γειτονιά. μουρμου-            να, τότε αυτό δεν είναι δουλειά σου.
               ράνε οι γείτονες, βγαίνουν στα μπαλκόνια             είναι ο φασισμός σου.
               και μέσα πάλι. το καλοκαίρι με τις πόρτες
               ανοικτά ήταν  πιο δύσκολα.
               προχθές τον είδα τυχαία στο περίπτερο της
               πλατείας. Δεν άντεξα, προσπάθησα να του                                                                          63
               μιλήσω. να του πω για την δική μου την για-
               γιά, πόσο κουραστική ήταν και πόσο μου
               λείπει τώρα. πόσα δεν πρόλαβα να της πω
               και ήθελα. Κρίμα είναι. Δεν την λυπάστε;
               Άγαλμα στάθηκε μπροστά μου. Λες και μ΄
               έβλεπε μέσα από κλειστό σύστημα ασφα-
               λείας.


               -  Να μην ανακατεύεσαι, ακούς; Δουλειά σου και
                 δουλειά μου.
               Έφυγα.







                  Ονομάζομαι Αννίτα Λουδάρου.
                  είμαι ψυχοθεραπεύτρια, ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης. μέλος του μη κερδοσκοπικού
                  οργανισμού, της ελληνικής εταιρείας Ομαδικής ανάλυσης και οικογενειακής θεραπεί-
                  ας. εργάζομαι σε ατομικό και ομαδικό πλαίσιο. Λάτρης του γράφειν, του σκέφτεσθαι
                  και της ζωής, των κοριτσιών μου, της εξερεύνησης της ανθρώπινης ψυχής, του πως και
                  του γιατί. Κείμενα μου έχουν δημοσιευθεί σε διάφορους ηλεκτρονικούς ιστότοπους.
                  εδώ και δύο χρόνια διατηρώ με χαρά την προσωπική μου σελίδα στην διεύθυνση
                  http://ann-lou.blogspot.com.
                  ςτο μέλλον εύχομαι να σταθώ ικανή και τυχερή να γράψω ένα βιβλίο.
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68