Page 88 - mag_120
P. 88
micro STORIES
Όταν
Μας Βρίσκει Το Φως
μάτια γεμάτα μ’εκείνη την αθώα βε- «Θέλει. Αλλά το πιο δύσκολο είναι
βαιότητα πως όλα θα πάνε καλά. να θυμηθείς πως έχεις φτερά.»
«Σ’αρέσει;» ρώτησε. Η σιωπή απλώθηκε ξανά, αλλά αυτή
Η Όλγα έμεινε ακίνητη, κοιτώντας το τη φορά δεν ήταν βαριά. Ήταν γεμά-
λουλούδι σαν να κρατούσε έναν μι- τη με μια αδιόρατη ζεστασιά, σαν την
κρό, λευκό ήλιο. Ένιωσε έναν κόμπο άνοιξη που έρχεται αθόρυβα, λίγο
μέσα της. Το λουλούδι δεν της ζη- πριν καταλάβεις ότι τελείωσε ο χει-
τούσε τίποτα. Απλά ήταν εκεί. Όπως μώνας.
το φως. Όπως η ζωή. Η Όλγα άφησε απαλά το λουλούδι
Συνέχισε να το κοιτάζει, όπως κά- πάνω στο τραπέζι. Το κοίταξε σαν να
ποιος κοιτάζει κάτι απλό που όμως ήταν το πρώτο αντικείμενο στον κό-
κρύβει ένα αίνιγμα. Ένα λουλούδι, σμο που δεν της προκαλούσε φόβο.
τόσο αθώο, μα πιο σοφό από κάθε Κι ύστερα σήκωσε τα μάτια της στον
άνθρωπο. Το χέρι της δεν έτρεμε, ουρανό, εκεί όπου το φως απλωνό-
88 δεν έδειχνε πια αδυναμία αλλά κάτι ταν, χωρίς όρους.
που έμοιαζε με... αποδοχή. «Πιστεύεις αλήθεια ότι το φως βρί-
Η Μαρίκα καθόταν δίπλα της, αφή- σκει τον καθένα;» ρώτησε σχεδόν
νοντάς τη να νιώσει. Δεν της μιλού- παιδικά.
σε. Δεν έδινε συμβουλές, γιατί είχε Η Μαρίκα άγγιξε τα δάχτυλά της.
μάθει στη ζωή πως οι αληθινές αλ- «Όχι απλώς το πιστεύω. Το έχω δει.
λαγές δεν έρχονται από λόγια, αλλά Έχω δει ανθρώπους μέσα στα σκο-
από μικρές στιγμές σιωπής, όταν η τάδια, να νομίζουν πως χάθηκαν για
καρδιά αρχίζει να σιγομουρμουρίζει πάντα. Και το φως να τους διαπερνά.
μόνη της. Όχι για να διώξει το σκοτάδι, αλλά
Ένα πουλί πέρασε χαμηλά, σχεδόν για να τους θυμίσει ότι αντέχουν
ξυστά από τα κλαδιά, κι ύστερα ανυ- μέσα σ’ αυτό. Ότι ο πόνος είναι μόνο
ψώθηκε πάλι ψηλά, μέχρι που χά- ένα κομμάτι τους. Ότι δεν τελειώ-
θηκε στο φως. νουν εκεί.»
Η Όλγα ακολούθησε με το βλέμμα Η Όλγα χαμήλωσε πάλι το βλέμμα.
την πορεία του και ψιθύρισε: «Κι αν το σκοτάδι επιστρέψει; Αν εί-
«Θέλει θάρρος... για να ανοίξεις τα ναι πιο δυνατό από μένα;»
φτερά σου ξανά, έτσι δεν είναι;» Η Μαρίκα γύρισε και την κοίταξε στα
Η Μαρίκα χαμογέλασε αχνά. μάτια με ένα βλέμμα γεμάτο κατανό-
