Page 40 - mag_116 (7)
P. 40

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ










               ΓΙΑΝΝΑ ΚΟΥΚΑ

               ΤΡΑΥΜΑ ΕΞΟΦΛΗΘΗΚΕ


               ΠΟΙΗΣΗ

               Εκδόσεις ΕΝΥΠΝΙΟ


               Άοπλη πάω στις μάχες μου
               μόνο μολύβια, χαρτιά
               μια γόμα, δυο ξύστρες

               μόνο ζωσμένη με λέξεις


               ****

               με ήττες έχτισα τη ζωή μου
               όταν κανείς δεν με περίμενε
               την έκανα φλόγα

               και την έκανα πυρκαγιά                           ****
               μ' έκανα καύση                                   Σκέφτομαι την άνοιξη που θα ‘ρθει.

               και μ' έκανα στάχτη                              Και σκέφτομαι τα λουλουδιασμένα μέρη.
               παρανάλωμα συντριβών                             Τα χωράφια, τα παρτέρια, τις αυλές.
               πυρίτιδα σκληρών απωλειών                        Και σκέφτομαι τις άσπρες μαργαρίτες.

               μέσα στις τέφρας τον όλεθρο                      Και σκέφτομαι τις κίτρινες μαργαρίτες.
               με αναδάσωσα                                     Και σκέφτομαι τα μικρά χαμομηλάκια.

               μπουμ                                            Και σκέφτομαι τον ήλιο.
                                                                Και σκέφτομαι τον ήλιο που θ’ ανθίζει.
               ****                                             Θ’ ανθίζει κι αυτός.

               Μου κάρφωσες στα χείλη,                          Μαζί με την άνοιξη που θα ΄ρθει.
               μάτια γεμάτα εγκατάλειψη.                        Και σκέφτομαι να τον κλέψω για λίγο τον ήλιο.
               «Τι έχεις;» σε ρώτησα.                           Να τον φορέσω μικρό φάρο στα ξανθά μαλλιά.

               «Καλά είμαι» είπες.                              Και να πάω.
                                                                Να πάω να συναντήσω τις άνοιξες.
               ****                                             Τις άνοιξες που ξέχασαν να έρθουν.

               Αν τύχει και με χρειαστείς                       Που έχασαν το δρόμο.
               και εγώ λείπω                                    Όταν μέσα μου κοιμόντουσαν

               σου έχω αφήσει λίγη αγάπη.                       εκείνοι οι άγριοι χειμώνες
               Κάτω από τη γλάστρα.                             που φοβήθηκα μια μέρα
               Σ' εκείνη που έχω το γεράνι.                     ακόμα κι εγώ.



               ****                                             ****
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45